November en december zijn de maanden waar het vooral om familie/vriendschap/herdenken/genegenheid/vergeving/gezelligheid/warmte… gaat.
•
Het doel van deze periode is daarom energetisch gezien ideaal om aan familielijnen te werken aangezien de sluier op dit moment heel dun is en er nauwe verbondenheid en activiteit* kan ervaren worden met zij die er niet meer zijn.
En dit in de ruime zin van het woord.
Het is nl. zo dat het meeste karma uitgewerkt dient te worden binnen de familieverbanden.
•
Moet je hier iets speciaal voor doen?
Neen hoor, we moeten nooit ‘op zoek’ naar iets om aan te werken als het om spirituele lessen gaat.
Die komen vanzelf naar ons toe wanneer wij er klaar voor zijn om alweer (een beetje) te groeien.
•
En wat vond ik nu zo speciaal?
Gisteren deelde ik de post 'Serendipity' (die je verderop in z'n geheel kan lezen) na een afscheidsviering met mooie ‘toevalligheden’.

En vandaag lijkt het of er met de orakelkaart, rechtstreeks een boodschap naar ons verzonden wordt van het herenigingsfeest waar al onze dierbaren (zowel van jou, mij en iedereen samen) aan deelnamen .
•
REMINDER OF TODAY:
Laat alle details en pietluttigheden gaan, neem als het nodig is een nieuwe start en leef je leven!
•
Liefs
Sabine

Uitleg over de orakelkaart
(Uit Begeleiding vanuit de Bron)
DIERBAREN
‘Je vrienden en je dierbaren die al naar de andere wereld zijn overgegaan, laten je weten dat ze bij je zijn.
Zij omringen je met hun liefdevolle energie, en ze vragen je om vrede en rust te vinden in je hart en je geest omtrent hun overlijden.
Zij leven, en ze vinden vreugde aan die andere kant. En ze wensen van harte dat jij je vredig voelt in deze wereld.
Zij vragen je de pijnlijke gevoelens die je nog hebt los te laten, en hun liefdevolle aanwezigheid binnen te laten in je hart, zodat je vrede en rust zult vinden.
Voel hun liefdevolle energie en wees blij met de gift van het leven op Aarde.’
*tijdens een sessie vraag ik wel eens aan begeleiders aan de andere kant om hun aanwezigheid fysiek aan te tonen.
Zo ook afgelopen week: ik vroeg -terwijl ik mijn handen op een specifieke plaats op de dame haar lichaam legde- of haar begeleider van de andere kant zijn/haar aanwezigheid héél duidelijk wilde laten voelen.
Bij de nabespreking zei ze: “Toen je je handen daar (ze benoemde de specifieke plaats) legde, leek het of mijn tenen rechtop kwamen te staan alsof er tegen geduwd werd en ik kreeg ze niet naar beneden.”
Ik heb haar dan maar over mijn vraag verteld .

​Schoonheid zit m in de kleinste dingen en wonderen vind je overal.

Zo ging ik vandaag naar een afscheidsdienst van een dame met een gezegende leeftijd.

Haar echtgenoot was overleden op zijn 69ste, terwijl zij de cijfertjes netjes van plaats had verwisseld. Zij werd 96 jaar.

Haar echtgenoot overleed op 18 november. Op exact dezelfde datum sliep zij rustig in.

Voor de kinderen was het evident dat haar afscheidsdienst zou plaats vinden op de datum van zijn afscheidsdienst, nl. 25 november.

En als er al zoveel toevalstreffers meespelen, dan ben ik er ook zeker van dat het prachtige weer van vandaag een afspiegeling was van een herenigingsfeest wat hoog boven de wolken doorging!

Als jij het ook wil zien, dan zal je merken dat overal iets te vinden is waardoor je je gelukkig mag prijzen in elke omstandigheid.

Maak er een fijn weekend van!

Liefs
Sabine
 
Minder weergeven

Van Positief Denken naar op Wonderen Vertrouwen
My Story: IK BEN WIE IK BEN, NIET MEER OF MINDER - DEEL 5

Deel 1 gemist? Lees het hier
Deel 2 gemist? Lees het hier
Deel 3 gemist? Lees het hier
Deel 4 gemist? Lees het hier
 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
I’M A BAD MOM (& I LIKE IT) – 12/6/2017

Wat voelt het heel goed als ik de titel van dit artikel neerschrijf!
Ik draag hem aan mezelf op nadat ik flarden van een gesprek opving van… ‘goede moeders’.
Hierbij dacht  ik een beetje beduusd: “Sabine meisje…het is je niet gelukt om te zijn zoals men verwacht dat je als moeder zou zijn…”
En al heel snel moest ik heel hard in mezelf lachen. Want laat me maar gerust een ‘slechte moeder’ zijn… ik ben er ontzettend fier op!
Als we de algemeen aanvaarde omschrijving van een doorsnee ‘goede moeder’ bekijken, dan kookt deze goede moeder liefst dagelijks verse, gezonde maaltijden met de juiste porties vlees/vis, groenten en aardappelen.
De goede moeder doet de was en de plas én mag regelmatig tegen andere moeders klagen over de bergen manden was en strijk die er nog te wachten staan.
Op vrijdag glimt het huis van boven tot onder en ruikt het er heerlijk naar poetsproducten.
Verder moet de goede moeder op momenten zoals deze, de examenperiode, het normale leven in huis quasi stilleggen omdat ‘de student moet studeren’. Want zonder degelijk diploma vind je vandaag de dag ZEKER GEEN werk meer.
En hier ga ik het bij laten want de adrenaline stijgt en mijn agressieve trekjes beginnen naar boven te komen.
En waar ben ik dan volledig de mist in gegaan?
Houd je klaar voor de waarheid, en niets dan de waarheid…

• Iedereen heeft wel iets wat ie niet graag doet en laat dat bij mij nu koken zijn…

         Mijn meest favoriete gerechten zijn deze die op een kwartiertje op een bord liggen… Maar             dat is fout, helemaal fout… want het resultaat  is dat er 1 dochter ocharme graag frietjes
         eet en de andere is vegetariër…
         GEBUISD Sabine, totaal gebuisd…

• Bergen manden strijk heb ik nooit staan gehad en waarschijnlijk heb ik dat aan mijn ‘bomma Lummen zaliger’ te danken.
  Ik herinner me nog goed dat ik als klein meisje bij haar op bezoek ging en dat ze iets aan het strijken was waarvan ik dacht ‘wat is dat?’.
  Vrij snel werd me duidelijk dat het de meest authentieke versie van de echte witte katoenen bomma-onderbroek was. Zo eentje waaruit je vandaag de dag misschien wel 20 strings krijgt.
  En daar werd voor mij al duidelijk: ik ooit onderbroeken strijken? Ik denk het niet.
  En die gedachte heb ik aan meerdere items gekoppeld die uit de droogkast kwamen. 
  Ik durf gerust zeggen, dat ik, toen de kinderen nog thuis woonden, max. 1 mand(je) strijk per maand had.
  Maar dat is GEBUISD Sabine, alweer…(en toch een dikke dankjewel bomma Lummen)
  
  
• Jaren heb ik mezelf met tonnen stress opgezadeld omdat het huis er op vrijdag spic en span moest uitzien. Tot ik er bijna gek van werd en door had dat het anders moest.
  De ingreep op deze dwangmatigheid heeft ervoor gezorgd dat ik nu poets als ik er zin in heb en waar ik zin in heb (en dat gaat beter als ik er aan denk dat poetsen zorgt  voor nieuwe energieën in huis).
  Dat is FOUT Sabine, dat hoort zo niet!

En dan zijn we volgens mij beland bij het meest  ‘goede moeder’- dramatische gedeelte:

• In de examentijd ging het leven bij de familie Lemmens verder.
  Gelukkig waren er 2 voorbeeldige dochters die studeerden ‘zoals van hun verwacht werd’.
  (Van hun moeder kregen ze te horen: “Voor mij moet je niet leren, dat moet je voor jezelf doen.”)
  Kaylie behaalde haar bachelordiploma en zou dus zeker een goede job vinden.
  Joyce was een ander verhaal…

Maar ook hier pleit ik schuldig over de hele lijn, want wie laat haar dochter na het 3e jaar economie naar de kunstschool, richting woordkunst/drama gaan???
Soit, gedane zaken nemen geen keer en nadat ze haar diploma op PIKOH behaalde (waar ze de tijd van haar leven beleefde), ging plan A waarop ze al haar zinnen gezet had, niet door.  Een plan B hebben? Neen, dat was niet nodig en mama Sabine steunde haar hierin (waar was mama Sabine haar verstand toch gebleven). 
Maar het leven brengt je op de plaatsen waar je moet zijn, dus Joyce startte uiteindelijk met plan Z: een lerarenopleiding.  
De eerste maand met het nodige enthousiasme, maar vanaf dan begonnen de lange dagen van huis (’s ochtends vertrekken naar Hasselt om 7u om ’s avonds van Hasselt terug om 19u thuis te zijn) en de hoeveelheid aan verplichte vakken, hun tol te eisen.
Haar creativiteit, haar enthousiasme, haar energie, kortom haar levendigheid, zag ik onrustwekkend van week tot week dalen.
Telkens hield Joyce er zelf de moed in door te zeggen: “Ik ga de examens van januari afwachten en dan kan ik nog zien wat ik ga doen.”
Maar dan ging die mama zich bemoeien met het spel. Toen ik in november op de eerste ouder-infoavond aanwezig was, vroeg ik mezelf af: “Wat doet ze hier eigenlijk? Dit is helemaal niks voor haar!”
Diezelfde avond heb ik haar gevraagd: “Joyce , wat houdt je eigenlijk tegen om nu te stoppen?”
En de dag erna vertrok een duo naar Hasselt voor uitschrijving van de opleiding.
Mama Sabine, je zou je diep moeten schamen, je hebt de kans van je dochter op een goede job ontnomen!
 
Maar we zijn er nog niet…ondertussen had Kaylie een mooie, toekomstzekere job gevonden  in de richting van haar opleiding (Communicatie). Maar toen haar na contracten van bepaalde duur een contract van onbepaalde duur werd aangeboden, was mama Sabine daar die zei: “Kaylie, denk goed na, is dit het werk waar je blij van wordt? Ga dan voor dat contract.  Krijg je er geen energie van, kijk dan verder.”
En Kaylie bedankte voor het contract…
Hoe kan een moeder nu zo dom zijn, je moet kiezen voor zekerheid, niet voor wat je graag doet.
 
Al snel kreeg Kaylie een volgend aanbod. In een nieuw bedrijf zou een functie ingevuld worden waarbinnen ze haar commerciële en creatieve competenties zeker zou kunnen inzetten.
Maar naarmate de tijd verstreek en de structuren duidelijker werden, bleek de invulling toch anders gegroeid te zijn dan oorspronkelijk gedacht.
Daar liep ze opnieuw aan tegen de beknotting van haar eigenheid, waardoor haar gelukspeil best niet kon gemeten worden…
Een beperkte periode is mama Sabine volledig luisterend oor voor de minder leuke verhalen en ventilatie van frustratie, maar vanaf een bepaald moment krijg je het antwoord:  ‘Stop met zagen en klagen en doe er iets aan!”
Exit ook deze job…
Mama Sabine, wat zeggen ze van een ezel? Dit is een bewijs van dommer dan dom!
 
En ook al zal ik meer dan waarschijnlijk nog een serieus aantal flaters begaan hebben en begaan, toch ben ik blij, toch ben ik fier (ja… ik… op mezelf) om deze titel van BAD MOM te dragen.
 
Want als ik vandaag Kaylie zo gelukkig bezig zie in o.a. haar eigen Oh My Retro!-studio (waar ze geld verdient door mensen een heerlijke tijd voor zichzelf te geven ) en Joyce zie ‘spelen’ in haar eigen Joyffee-coffee bar, dan besef ik dat wij als ouders onze kinderen het mooiste gegeven hebben wat we konden geven: 
onze onvoorwaardelijke steun en de vrijheid om te worden wie ze wilden zijn!
Getekend: Bad mom

Ps: ondertussen zijn we 2021 en in kan je via de linken zien welke veranderingen er ondertussen weer geweest zijn ;-). 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
                                       VERANDERING IS DE ENIGE CONSTANTE IN HET LEVEN
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Op een dag kwam een prachtige oude ziel in het lichaam van een 9-jarig Nederlands meisje voor een sessie bij me langs.
Het kennismakingsgesprek deed haar duidelijk deugd want ze voelde zich eindelijk begrepen in situaties waarin ze tot nu toe alleen gestaan had. 
Ook de energetische behandeling op de tafel was een plezier voor mij, want met de ontvankelijke energie van kinderen lijkt het of de kosmische energie waarmee gewerkt wordt, een feest van het moment wil maken.
Ze was duidelijk onder de indruk van hetgeen ze ervaren had.  En me bekijkend met grote bambi-ogen vol kinderlijke onschuld, zei ze: "Dat is geweldig hoe jij dat kan! Ik wil dat ook doen als ik groot ben!"  
Dat was zooo’n heerlijk moment en ik bevestigde meteen dat zij dat zeker zou kunnen als ze dat écht wilde (en ik kijk er nu al naar uit om te weten waar zij als volwassene zal staan). 
 
Haar uitspraak liet me op dat moment opnieuw diep nadenken over de vraag: 'Hoe ben ik hier eigenlijk toe gekomen?'
 
 
Het antwoord op deze vraag tot 2017 kennen je ondertussen al,  dus kunnen we verder naar het voorjaar van 2018:

Nadat ik een jaar eerder online de cursus ‘Verdieping van contacten met de lichtwereld’ was ingedoken, volgde nu een intensieve training om mijn ‘Verbindingen met de Lichtmeesters‘ te versterken. 
 
Een onderdeel van deze training behandelde de ‘Kosmische stralen’.  Een heel interessant maar niet minder complex gegeven, waardoor mijn nieuwsgierigheid naar pure energieën sterk geprikkeld was. 
In de zin van: er wordt vaak over mannelijke en vrouwelijke energie gesproken waarbij de balans tussen deze 2 hetgeen is waarnaar we mogen streven, maar hoe zou deze energie in het dagelijkse leven kunnen ervaren of gevoeld worden? 

De mannelijke energie, vertegenwoordigd door aartsengel Michael zou duidelijk voelbaar zijn op de krachtplaats* Glastonbury (Engeland) en Lourdes zou een krachtplaats voor de pure vrouwelijke energie zoals van Maria bleek Lourdes.


Misschien weet je al wat er vanaf dat moment in mijn koppeke speelde…?  Want als je je iets durft af te vragen, dan komen de antwoorden en de mogelijkheden om het te ontdekken, heel vaak in een versneld tempo aangevlogen.
 
LOURDES VERSUS GLASTONBURY
 
LOURDES
 
Zo mochten we van 9 tot 13 mei 2018 onze vrienden Tanja, Sofie en Jo vergezellen op hun jaarlijkse trip naar Lourdes.
Voor mij was dit geen bedevaart vanuit katholieke overweging, neen,  ik was enorm nieuwsgierig naar hoe die pure vrouwelijke energie toch wel zou voelen én ik wilde graag weten hoe je  Lourdes als plek kon ervaren los van religie en het commerciële aspect² (waarover ik vaak hoorde spreken).

Na een nachtje slapen en een lekker ontbijt, reden we verder richting Lourdes.
Naarmate we dichter bij onze eindbestemming kwamen, kreeg ik het Happy Disney-gevoel**.
En bij het uitstappen op de parking van het hotel, voelde ik meteen een enorme, zalige, overweldigende zachtheid en rust.
En al kende ik niet meteen de volledige betekenis, toch kwam ‘devotie***’ als perfecte omschrijving van dit gevoel in me op.
  
Ergens naartoe gaan of historische bezoeken betekenen voor mij: me volledig onderdompelen in alles wat er te beleven valt én wat mij aantrekt.
 
 
DAG 1
Zo gingen we met z’n allen, na een eerste kort bezoekje aan de grot en de bron, in de Cinema Bernadette Lourdes naar de film :  ‘Mijn naam is Bernadette’ kijken. 
https://cinema-bernadette.wixsite.com/cinema-bernadette/le-film . 
Mocht je ooit zelf naar Lourdes gaan; deze film is een echte aanrader en helpt om de boodschap van de grot en de oorsprong van Lourdes als bedevaartsoord te kunnen plaatsen.
 
Het zou wel kunnen dat de naam Bernadette Soubirous je helemaal niks zegt en dat de link met haar en Lourdes voor jou helemaal niet duidelijk is. 
Daarom vind je hier enkele data die haar leven betekenis gaven:
 
1844 7 januari : Bernadette (doopnaam Bernarde-Marie) wordt in Lourdes geboren als eerste kind van de molenaar Francois Soubirous en Louise Castérot.
1856 : Na enkele mislukte oogsten gaat het steeds slechter met de molen. Francois Soubirous is alleen nog een werkloze zonder onderdak.
Een neef van Francois geeft hen (vader, moeder en 4 kinderen) onderdak in een oud, klein en ongezond ‘Cachot’.  Dit betekent pure armoede.

1857 september : Bernadette mag in Bartrès bij haar voedster Marie Laguës op de kinderen gaan passen en de schapen weiden.
1858 januari : omdat ze zich zo graag wilde voorbereiden op haar eerste Communie, komt Bernadette naar Lourdes terug.
11 februari – 16 juli : 18 verschijningen van de energie van Maria
1858 – 1866
Bernadette woont in het ‘cachot’ en daarna in het ziekenhuis dat onder leiding staat van de zusters van Nevers. Het is de tijd van de getuigenissen, bezoeken en onderzoeken. Bernadette is analfabeet en kan alleen nauwkeurig vertellen wat ze gezien en gehoord heeft
1866 7 juli : Bernadette doet haar intrede in het klooster Saint-Gildard in Nevers (Moederhuis en het Noviciaat van de Zusters van Liefde en het Christelijk Onderwijs)

1879 16 april : Zuster Marie-Bernard sterft om ongeveer 15u15 in de Ziekenzaal van het Heilig Kruis.

DAG 2
'‘Op 25 februari 1858, tijdens de negende verschijning, sprak Onze Lieve Vrouw van Lourdes tot Bernadette Soubirous: “Ga naar de bron om te drinken en u te wassen.’
​
Om het voorbeeld van Bernadette te kunnen blijven volgen en bezoekers de mogelijkheid te geven om aan de vraag van OLV van Lourdes te blijven voldoen, zijn er vlak aan de grot naast de bron meerdere kraantjes voorzien.  Hier kan van het bronwater gedronken worden en  men kan flessen met dit water vullen.

Voor het wasritueel, wat voor vele pelgrims het doel van hun bezoek aan Lourdes is, kan je in
 ‘LES PISCINES DU SANCTUAIRE'  terecht.
Het baden in water van 12° zou genezend zijn, schuld vergevend, vernieuwend,…
Dit ‘moest’ ik ervaren!
 
Er werd een mooie dag met veel zon voorspelt maar op dit ochtendlijke uur was ik heel blij dat we ons goed ingepakt hadden. Vol goede moed stonden Tanja en ik vanaf 7u35 netjes in de rij aan te schuiven. 
Alhoewel de baden pas om 10u openden, waren we al helemaal niet bij de eersten en de rij groeide enorm snel aan.

Om je een idee te geven: onderstaande foto in de wachtrij is genomen om 9u12.

Dat niet iedereen dit zo zag in de gigantische rij werd ook, soms op een schaamteloze manier, bewezen: er geduwd, getrokken, ​geschreeuwd, gescholden,… 

Op dat eigenste moment kon ik mijn ogen bijna niet geloven: het ging hier om volwassen mensen die in een enorm vredige omgeving vol vrouwelijke energie samen waren, op weg naar een moment van ‘zegening’ en toch werden vechtpartijen met iemand die respectloos ‘voor kroop’ maar op het nippertje vermeden…

En ja, de logistieke vernieuwing die men rond Les Piscines wilde doorvoeren, kende nog heel wat hiaten.  Dit gaf aan bepaalde mensen die hier vaker geweest waren, blijkbaar vrijgeleide om de boodschappers van de vernieuwde logistieke regels  met geroep en getier aan te vallen…
Dat was voor mij ongekend.  

Op een bepaald ogenblik begaf een ‘tijdelijke’ poort het onder de druk van de voorste ‘hoede’ en leek het of mensen voor hun leven aan het spurten waren.  Tot bleek dat ze gewoon aan een volgende poort stonden te wachten…
Hoe moet dat in de oorlog geweest zijn, heb ik me ettelijke keren afgevraagd.  Ik kan me indenken dat er gedood werd voor water of brood…


Tot 11u50 hebben we (netjes) staand ons wachtparcours in de blakende zon afgelegd en vanaf toen konden we zittend in de schaduw verder onze beurt afwachten.
Het zou nog tot 15u duren voor we ons reinigingsritueel aan de lijve konden ondervinden! (maar het was het – éénmalig- meer dan waard).
Terwijl ik dit typ, kan ik me opnieuw levendig voorstellen hoe liefdevol, begripvol en verstaanbaar de begeleiding van de vrijwilligers in de baden zelf was.
En alhoewel mijn franse kennis niet echt om naar huis te schrijven is (en ja, ALLES wordt in het Frans gezegd), werd het ook nu weer duidelijk dat mensen elkaar altijd verstaan als ze elkaar willen verstaan, desnoods met behulp van handen en voeten.
Wat was het een spannend moment toen ik uiteindelijk enkele stoeltjes van HET moment verwijderd was.  Nooit voelde het onbekende zo goed.

Plots ging het gordijn (blauw op de foto) van de kleedruimte bijna volledig open en werd een dame met een fysieke en mentale beperking, liggend op een bed naar binnen gereden. 
Wat hierop volgde, was een heel bijzonder emotioneel moment:
Er werd aan iedereen gevraagd om rond het bed te komen staan en … samen te bidden voor de dame.  En als bij wonder kende ik het ‘Je vous salue Marie’ ineens helemaal van buiten.
Deze luttele minuten zullen voor altijd in mijn geheugen gegrift blijven omdat er een enorme kracht en verbinding voelbaar was op dat moment waarop we -allemaal als vreemden voor elkaar- samen voor en met de liggende dame aan het bidden waren. #blessed.
Heel snel daarna was het mijn beurt.
Er werden nog wat richtlijnen in het Frans gegeven, maar die ruilde ik in voor een ‘go with the flow’-houding.

En ik kan je verzekeren, trapjes afdalen in water van 12°, je zou voor minder even aarzelen en je adem inhouden :-D.

Vervolgens zorgden 2 dames, eentje links de ander rechts, naast het bad voor het verder afdalen in het water mét de onderdompeling (je hoofd blijft boven water) en in het moment besefte ik opnieuw dat het wachten voor deze unieke beleving de moeite waard was.
En zeker, het doet iets met je.  Maar wat? Volgens mij is dat telkens een heel persoonlijke innerlijke ervaring.  Ik kan het alleszins niet onder woorden brengen voor mezelf maar het was een HEERLIJK gevoel.
Terug in de omkleedruimte komt er opnieuw iemand met het doek achter je staan waarna je (zonder je af te drogen) zo snel mogelijk in je kleren schiet.  Eens terug, en het gaat hier om maximum enkele minuten, lijkt zelfs je ondergoed al terug droog te zijn.  Het is toch iets speciaal, dat water ;-).
Na de hectische beleving van deze intense dag had ik een enorme nood aan rust, diepe rust en die is in Lourdes zeker te vinden.
 
DAG 3
In de voetsporen van Bernadette bezochten we, met Sofie als perfecte gids, de plaatsen waarover in de film gesproken werd zoals o.a. het geboortehuis, het cachot, de doopselkerk van Bernadette, de grot, de bron,...

Waarna een toeristisch treintje ons naar het Musée Sainte-Bernadette (met wassen beelden) bracht. 
De dag sloten we een stukje met de lichtstoet meelopend af, het was een adembenemend schouwspel.

Wandelen in Lourdes was voor mij constant genieten van een mooie, rustige, warme energie.  Het viel me zelfs op dat de wandelmomenten door mezelf als op automatische piloot opgevuld werden met 'gebed'.  Het lijkt wel op er honderden Weesgegroetjes van mij alleen al in Lourdes gebleven zijn ;-). (en neen, opnieuw, deze trip had voor mezelf geen religieuze insteek)

Natuurlijk ben ik na deze mooie dagen, vol wat hetgeen Lourdes voor mezelf betekent heeft, maar ik zal het kort houden: HET WAS EEN PRACHTIGE ERVARING waarna ik de energieën die ik aanvoelde,  nog beter kon plaatsen, versterken of indien nodig ombuigen. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De vorm van de vrouwelijke energie was me in Lourdes heel duidelijk geworden en het zou niet lang duren voor het complement van de mannelijke energie eraan kwam!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


DE COTSWOLDS
​
Ergens in het voorjaar (we zijn nog altijd in 2018) liet vriendin Marleen tijdens een gesprek vallen dat ze graag de Cotswolds in  Engeland zou gaan bezoeken.  Alhoewel ze vaak alleen op citytrip ging,  wilde ze deze uitstap liever in gezelschap maken. 
‘Wel’ zei ik een beetje overmoedig**** ‘als we ook naar Glastonbury ***** gaan, dan ga ik met je mee!’

Natuurlijk had ik, rekening houdende met haar geweldige reisplanning-skills moeten weten dat ze hiervoor zou zorgen en ja hoor, enkele dagen later legde ze een schitterende minutieus geplande 4-daagse voor.
En zo vertrokken we begin juli 2018 rechtsrijdend richting Calais waarna Marleen aan de andere kant van de Noordzee ook een perfect ‘linksrijdende’ chauffeur bleek te zijn.

In onze volgende halte Cirencester gingen we o.a. een kijkje nemen in het grootste Romeinse amfitheater van Engeland en hielden we halt voor onze 1e overnachting.

Nadien zetten we onze tocht verder naar Bath waar de verblijfstijd ruimer ingepland was.
​
In Bath maakten we een ontspannen wandeling door de prachtige stad en namen we de tijd om een bezoek aan de Roman Baths te brengen (badplaats voor rijke Romeinen, gesticht in de 1e eeuw na Chr.).

DE KNOT

​​Terwijl we in het Romeinse badhuis rondliepen, had ik een soort van ‘past life-ervaring’. 
Het was voor mij helemaal vanzelfsprekend dat wij, Marleen en ik, op deze plaats ooit met z’n 2 geweest waren en er rond gewandeld hadden zoals we er nu helemaal op ons gemakje rond draalden. 

De sfeer was er heel herkenbaar en we gingen soms gezamenlijk, dan weer elk op ons eigen tempo, van ruimte naar ruimte en plots viel mijn blik op een borstbeeld.
(Belangrijk detail: Op de dag van het aan bezoek aan Bath, had ik ’s ochtends, omdat er warm weer voorspeld werd,  een knot gemaakt met mijn haren.  Dat is iets wat ik zelden doe als ik buitenshuis ga.) Ik kon niet anders dan dichter naar het borstbeeld toe gaan en heel vreemd was de ontdekking dat het borstbeeld de typische haardracht van die tijdsperiode aangaf.  Heb je al een idee hoe die haartooi eruit zag?
Jaja, haren in een knot zoals ik er op dat moment live bij liep! Toevallig toeval ;-)
 
 
En voor de zoveelste keer volgde ook hier weer, geheel onverwachts, een energetische ‘inwijding’ met bronwater aan een kraantje #grateful.

​Een volgend detail wat ik hier al moet vermelden gaat over ‘schoenen’, ja, je leest het goed.
Omdat ik wat last aan mijn voeten had, dacht (ja ‘dacht’) ik dat vrijheid mijn voeten goed zou doen.  Daarom besloot ik de wandeling door Bath op teenslippers te doen.  To zover.
 
Na een heerlijke nachtrust, voelde ik bij het opstaan een brandende pijn onder mijn voet.  Verder onderzoek bracht een joekel van een teenslipper-blaar aan het licht… Sneakers, noch teenslippers aandoen was een optie.  Maar de eerste mensen hadden ook geen schoenen, toch?


Met volle moed reden we verder naar Cheddar Gorge waar we een spectaculaire kloof van 140 meter hoogte zouden gaan bezoeken.  Dit is ook de omgeving waar de vroegste menselijke bewoners van Engeland zich zouden gevestigd hebben.
Hier vond ik weer de moed om mijn sneakers even aan te doen en de pijn te verbijten om Jacob’s ladder met 274 treden te beklimmen. 
Het uitzicht bovenop de kloof was adembenemend en even leek het erop dat mijn voet me niet meer zou tegenhouden.
Na onze titanenklim genoten we natuurlijk van een ‘sandwich cheddar’.

​En dan was het zo ver! Mijn hoofddoel van deze trip, GLASTONBURY, kwam in zicht:
 
Bij aankomst konden we vlak naast de Abbey parkeren.  Door mijn kinderlijk enthousiasme kon ik niet wachten om de site te bezoeken en ja, het was opnieuw PRACHTIG.

EN TOEN GEBEURDE HET…
 
Toen we na ons uitgebreid, rustgevend bezoek vanaf de parking naar onze B&B trokken, die op wandelafstand lag, voelde ik mijn energie helemaal de andere kant opgaan.
Hoezeer ik ook naar Glastonbury had uitgekeken, het voelde of er een zwaar deken op mijn eigen energie gelegd werd.
 
Rondkijkend tijdens de zoektocht naar de B&B zag ik vooral letterlijk ‘donkerte’ in de omgeving. Donkere hotels, donkere etalages, heel veel spiritualiteit maar nergens kleurrijk licht.

​Dat was buiten onze verblijfplaats ‘8 Owls’ gerekend want gelukkig was het gedeelte met de gastenkamers heerlijk geel gekleurd en  er prijkte zelfs een engel op de frontgevel die over ons waakte.
 
En gelukkig dat die engel er was of ik zou nog vervelender gedaan hebben.  Zo voelde ik mezelf meer en meer vervelend worden en deed mijn voet opnieuw pijn, echt pijn…

Bij het binnenkomer van de kamer (die echt helemaal netjes en tiptop in orde was) viel mijn oog onmiddellijk op de ‘vederige beddecoratie’. 
Die moest zo snel mogelijk in een kast verdwijnen want de veren hadden op mij hetzelfde effect als een rode lap op een stier…

Daarna stootte ik mijn hoofd tegen een balk, mistrapte ik me op een kleine trede en bleek de WIFI net geen bereik te hebben in mijn bed. 
JAJA, de energie zat goed #NOT.

Het  beste besluit wat ik op dat moment genomen heb, is een rustmoment inlassen. 
​Effe bekomen en de boel, de boel laten.
 
Na de heerlijke rustpauze was ik idd een beetje bekomen en zag ik het weer zitten om op zoek te gaan naar Chalice Well, ook wel Red Spring genoemd.
 

‘De Vesica Pisces, het symbool van Chalice Well is een universeel teken dat de vereniging van hemel en aarde voorstelt, van geest en materie, van het mannelijke en het vrouwelijke principe'.
 
Je voelt het al als je naar binnen loopt. De rust, de hoge energie, de sfeer.  Er hangt daar een enorme energie, het voelt als een dikke knuffel. Heerlijk heerlijk heerlijk. 

​Deze bron die rood kleurt door het hoge ijzergehalte, liet me mijn voet weer even vergeten, meer nog, ik wilde het helend effect letterlijk aan den voeten ondervinden. 
 
Zo baadde ik mijn voet in het water en geloof het of niet, de pijn vloeide weg en de verdere genezing van de gigantische blaar ging de volgende dagen enorm snel.

​We wandelden ook langs de Spring Well maar hier hing een hele andere energie waardoor we onmiddellijk richting Glastonbury Tor gingen - een volgende belangrijke pion in mijn aan de lijve ondervindend energie-onderzoek ;-).

De Glastonbury Tor is een heuvel die even buiten de bebouwde kom van de stad Glastonbury is gelegen. Bovenop de heuvel staat een eenzame toren, de "St.-Michaels Tower". Dit is de toren van een verdwenen kerk uit de 14e eeuw .  
De toren staat (samen met de abdij en Chalice Well) op een belangrijke leylijn°: de Sint Michael lijn die van (zuid-)oost naar (noord-)west door Engeland loopt.
Michael is de aarstengel, die draken verslaat.   
Chalice Well is het vrouwelijke complement op deze lijn.

Een spiraalvormig pad, dat naar de top loopt, spreekt sterk tot de verbeelding van de talrijke bezoekers maar hoezeer ik ernaar uitkeek om Glastonbury in al zijn facetten te ontdekken,  ik had er al snel genoeg van en in de helft van de beklimming zie ik "genoeg, ik stop hier en ga geen meter verder." (zo ben ik als ik mezelf tegenkom op een moment dat het té is ;-)). 

We keerden terug naar de hotelkamer en onderweg viel het me op dat alles waar ik anders heel erg door aangetrokken werd (boeken, pendels, kristallen,…) me weg duwde, helemaal weg.
 
Het was heel moeilijk te geloven maar eigenlijk was ik vooral blij toen het avond en bedtijd was.
Zo zou het snel ochtend zijn en konden we alweer vertrekken uit Glastonbury, het plaatsje waar ik zo graag wilde zijn…
 
Maar dat was te simpel geweest want ik kon helemaal niet in slaap geraken.  Duizenden schaapjes heb ik geteld maar het enige wat ik voelde was enorme boosheid en pijn. Ik had overal pijn en voelde van alles wat ik niet wilde voelen.
Ik kon aan niks anders meer denken dan VERTREKKEN VERTREKKEN VERTREKKEN.
 
Ik heb er zelfs aan gedacht om aan Marleen voor te stellen om die nacht nog weg te gaan, maar als Doornroosje diep slaapt, dan maak je haar niet wakker :-D.

En ook al was ik er voor een groot deel in getraind toch was dat het moment waarop ik het moeilijkst in mijn eigen energie kon blijven.
Ik voelde mezelf bozer en bozer worden, terwijl ik wist dat dit niet van mezelf kwam. 
Toen er een hoogtepunt bereikt was in mijn colère ben ik beginnen bidden en ook hier bleek dit weer mijn redding te zijn. 
Van de ene op de andere minuut kwam er absolute rust over me heen en heb ik nog een uurtje kunnen slapen.
 
Kan je je voorstellen hoe blij ik toch was dat we na het ontbijt uit my lovely Glastonbury konden vertrekken?

En ja hoor, als ik , kort door de bocht, deze globale ervaring als referentie aan de mannelijke energie koppel, dan zal ik me voor altijd blijven herinneren hoe heerlijk de vrouwelijke tegenpool is.

---Wil je aan den lijve ondervinden hoe tegengestelde energieën kunnen gevoeld worden: dan raad ik zeker Glastonbury aan ;-)---
 
Ondertussen waren we aan de laatste dag van onze uitstap toegekomen en zouden we via Stonehenge terug naar België keren. 
Aangekomen in Stonehenge was het voor mezelf duidelijk : ik was OP.  Ik kon er NIKS meer bij nemen.
Met een bus zou je tot bij de kolossen gebracht worden maar de gedachte aan een volle bus en nog meer mensen, deed mijn maag draaien.  Het lukte me zelfs niet meer om die verplaatsing te maken.
 
Terwijl Marleen de stenenformatie bezocht, heb ik me aan het infocenter, buiten tegen een muurtje gezet met zicht op een grote grasvlakte. Dat was het enige wat me de rust kon brengen die ik op dat moment nodig had…
 
En ook deze trip was in 1 woord : FANTASTISCH.

Het bijzondere aan zulke reizen vind ik dat je je er pas later bewust van wordt welke impact de ervaringen hebben op je leven van vandaag.
 
 
MIJN HEILIGDOM
 
En als het flowt, dan flowt het: Nadat we half mei naar Lourdes geweest, kwam het idee om van de kinderkamers, Kaylie en Joyce waren ondertussen uit huis, mijn eigen heiligdom (praktijkruimte thuis) te maken. 

Zo gezegd, zo gedaan: begin juni werd de muur tussen de kamers met alle plezier gesloopt en zorgde Jimmy (mijn wederhelft sinds 1988) voor inbouwkasten. 
Hierop volgend begon ik al aan de eerste verfwerken vooraleer ik nog even de oversteek naar Engeland zou maken. 
Terug thuis was het opnieuw verven en kon de geoliede machine (Jimmy/Sabine) samen behangen en laminaat leggen.
Op 8 augustus (dus een kleine 2 maanden later) ging de eerste sessie in mijn heiligdom door! 
 
Zou het water van Lourdes, Bath en the Chalice Well toch iets/veel met de krachten van een mens doen? :-D

***EINDE DEEL 5***


*krachtplaatsen zijn bijzondere plekken op aarde die verbonden zijn met grotere, ongeziene werelden en andere dimensies.  Op de krachtplaats zijn de sluiers tussen zichtbare en onzichtbare wereld dunner. 
Oude krachtplaatsen zoals o.a. Stonehenge, Macchu Picchu of Glastonbury bestaan al vele eeuwen en zijn vaak gebruikt voor spirituele rituelen, ceremonies en offers aan Goden.  De gerichtheid op eigen gewin of macht ten koste van het volk of een ander volk vertroebelde de plek.  Ondanks dat er wel een bijzondere energie voelbaar blijft, voelen sommige lichtwerkers er soms ook onderdrukking, pijn, verdriet.   
**Happy Disney-gevoel: het gelukzalige opgewonden gevoel wat een Disney-fan gegarandeerd kent als ie het park nadert :-D                  
                       
***Met devotie wordt veelal de toewijding aan een hogere macht of waarheid bedoeld.


Commerciële aspect²: maar al te vaak hoorde ik dat in Lourdes alles om de ‘commerce’ draait.  En ja, als hiermee het aanbod van souvenirs bedoeld wordt, dan begrijp ik dat. 
Daarnaast is er op het domein zelf niets wat je moet betalen, tenzij je een kaars wil branden.
De bron, de grot, de waterkraantjes, les piscines, de lichtprocessie,…alles is gratis en voor iedereen toegankelijk. (het lijkt zelf of ik gratis reclame aan het maken ben :-D)


****overmoedig: Als een echte huismus laat ik vakanties en trips heel graag aan me voorbij gaan…tenzij er blijkbaar plaatsen zijn waar ik MOET zijn
*****Glastonbury is een provinciestadje in Zuidwest-Engeland, Somerset. Het is een belangrijke heilige plaats en bedevaartsoord zowel voor christenen als voor aanhangers van natuurgodsdiensten.  Volgens de overlevering zou dit de plaats zijn waar het Keltische christendom ontstond nadat Jozef van Arimatea zich hier gevestigd had. Tevens zijn er ter plaatse verwijzingen naar de heilige graal en de legende van koning Arthur.  Glastonbury was mogelijk reeds bewoond in de pre-historie.
 
°Een leylijn is een rechte lijn op het aardoppervlak die wordt getrokken door meerdere punten van geografisch belang, waarbij verwezen wordt naar een vermeend verband tussen die punten. Het gaat daarbij typisch om prehistorische locaties, archeologische vindplaatsen en oude kerken. Esotirici geloven dat leylijnen energiebanen zijn.
 
 

En herinner je je de naam Katrin Van de Water nog? Yes, 4 jaar na onze eerste ontmoeting ging ik opnieuw naar haar op zoek.  Na een beetje speurwerk bleek ze ondertussen een eigen bedrijf te hebben in loopbaanbegeleiding met de nadruk op personal branding.
Toen ik haar contacteerde, herinnerde ze zich onze eerdere afspraak nog en ze kwam graag naar Hasselt om hierop verder te gaan. 
Hierna deed ze het voorstel voor persoonlijke begeleiding en het bedrag wat er tegen overstond, deed me toch even aarzelen.  Zo'n bedrag had ik nog nooit voor mij persoonlijk uitgegeven. 
Maaaaaaaar ik ging ervoor en het bleek de beste investering in mezelf ooit!
De begeleiding startte in november waarbij mijn vertrouwen in mezelf en mijn goesting naar een professioneel leven dat helemaal bij mij paste,  heel snel naar een ongekend niveau groeiden. 
 
Tegelijkertijd verdiepte ik me in het toepassen van theorieën rond persoonlijke ontwikkeling.
En de tijd zou duidelijk maken ik met mijn ervaring, enthousiasme en positiviteit anderen zou kunnen helpen hun gelukkig leven te creëren.
 
Al snel had ik door dat ik niet vooruit zou komen zolang ik in de comfortzone van ‘neem gerust alle tijd om een andere job te zoeken’ zou blijven.
Door een weekend 'action-learning' in Nederland kreeg mijn zelfvertrouwen zo'n enorme boost, waardoor ik de beslissing durfde te nemen om op 28/2/2011 zelf mijn ontslag te geven. 
Zonder enig vooruitzicht op wat ik zou gaan doen.
De enige zekerheid die ik had, was dat op 15/7/2011, na mijn wettelijke opzegperiode, mijn contract definitef afliep…

Gedrild door de quote op de screensaver, was ik het mezelf een soort van ‘verplicht’ om voor het beste voor mezelf te gaan.  Om geen compromissen te sluiten vanuit veiligheid.

En het Universum speelt zo graag spelletjes als test voor ons: 
Zo had ik tijdens mijn opzegperiode gereageerd op interessante vacatures als loopbaanbegeleider en ik mocht op gesprek bij een grote speler op de arbeidsmarkt (mijn ego was alweer gestreeld ;-) ).

Dat gesprek verliep zo vlot dat er onmiddellijk over loonvoorwaarden gesproken werd en de all-in die aangeboden werd, was zo allesomvattend dat ik helemaal overweldigd was.  En toch zat er iets in mijn maag van katoen te geven: ‘Doe het niet-doe het niet-doe het niet!’
 
Mijn intuïtie was zo duidelijk omdat ik mezelf beloofd had om geen compromissen meer te sluiten.  Zou ik op dit aanbod ‘JA’ zeggen, dan stond de open val van stress klaar omwille van tijdsdruk door frequente verplaatsingen die naar andere locaties dienden gemaakt te worden.
 
Dus bye bye auto, laptop, gsm, extra-legale voordelen, commissies,… dit wordt het niet.
 
Ondertussen waren we einde juni en ging ik door mijn diepste angsten...
Het was zelfs zo erg dat mijn eigen hersenspinsels me wilden laten geloven dat we vanaf 15/7 geen geld meer zouden hebben om nog eten te kopen...
Deze gedachten horen niet bij mij, ze waren zo vreemd voor mij en toch waren ze absoluut nodig voor het proces. 
‘Als je tot het diepste gezakt bent, kan je alleen nog maar naar boven,’ was een gezegde dat vanaf dat moment volledige betekenis voor me kreeg. 
 
 Als ik terugkijk naar wat voorbij is, zie ik in mijn leven duidelijk de situaties waar de leiding van het Universum het helemaal heeft overgenomen:

1. Zo bleek de vertegenwoordiger van zonnepanelen die einde juni thuis langs kwam, een vroegere buurjongen te zijn.  Aan hem kon ik, zonder veel uitleg, vragen of hij ‘toevallig’ iemand kende die op zoek was naar administratieve hulp.
2. ‘Toevallig’ was de zaakvoerder van het bedrijf voor wie hij werkte op zoek naar iemand om intern administratieve structuur te brengen. 
3. Laat het nog ‘toevalliger’ zijn dat ik deze zaakvoerder kende vanuit het ziekenhuis waar we samen gewerkt hadden.
Is het verrassend dat ik na een open sollicitatiegesprek kon gaan genieten van enkele weekjes deugddoende vakantie waarna op 1 augustus een nieuwe tijdelijke uitdaging volgde?
4. Na dit project ging ik me nog meer op mijn persoonlijke groei focussen.  En kon ik een leven als zelfstandige uitbouwen in de veilige omgeving van het Starterslabo (ondersteundend VDAB-traject).
 
Met mijn ervaring, enthousiasme en positiviteit kon ik anderen helpen hun droomleven te creëren, via carrièrecoaching/training in combinatie met freelance opdrachten als eventmanager.
Success Lane ‘mijn eigen zaak’ was geboren.
 
Achteraf gezien besef ik dat het allemaal zo moest gaan.
De zware periode waar ik moest doorgaan, dwong me tot de keuze die ik maakte. 
Het was durven kiezen voor mezelf, vooruit gedreven door een ongekende en niet in mensentaal te omschrijven kracht van binnenuit. 
Het rechtstreekse gevolg hiervan, is mijn geluk vandaag.
 
 
MANON
Ergens in 2012, leerde ik Manon Neilen* 'toevallig' kennen.  Een ‘echte’ Nederlandse die in België woonde en een opstartende zaak had in alternatieve en holistische begeleiding van hoger gevoeligen vanuit intuïtie, engelen...
Haar ontmoeten was een heerlijkheid, want tot dan toe was mijn kennissenkring die zich met spiritualiteit 'bezighield', ietsiepietsie héél klein. 

Het was Manon die me ergens midden op een straat in Genk (ja, je leest het goed-midden op straat) fysiek liet kennismaken met energie en wat het met je kan doen.
Het voelde ergens vreemd en spannend maar zij als persoon was zo naturel en niet-zweverig dat ik natuurlijk verder open stond voor meer. 
Later ging ik voor enkele sessies Quantum Healing bij haar langs, die lichamelijk zo’n sterk effect op me hadden, dat we meestal  in de meest bizarre poses op de grond verzeild raakten.  Het is niet anders te omschrijven dan de kracht van energie in volle overgave.
Dit alles was voor mezelf alweer zo’n overweldigend WOW-moment: het (opnieuw) ontdekken, de persoonlijke ervaring, dat speciale gevoel van zo’n bijzondere kracht.
 
Het was die kracht die ik me voordien niet meer herinnerde, maar waarmee ik de volgende jaren die volgden, bewust en onbewust, enorm hard mee aan de slag ging. 
Hierdoor kan en mag ik er nu dagelijks met veel dankbaarheid van gebruik maken.

Manon is een pure soulmate die als taak had om o.a. mij terug mee te trekken richting spiritualiteit, zoveel is duidelijk.
En ze is met glans geslaagd in de uitvoering van deze opdracht - #grateful
 
 
VRAAG HET AAN DE ENGELEN EN JE ANTWOORD KOMT ERAAN
Herinner je je nog van enkele bladzijden terug, dat mijn eerste kennismaking met de engelenboodschappen via de engelkaarten vooral onderzoekend, rustig en positief ervaren werd? En naarmate ik verder en vaker met engelen en hun boodschappen aan de slag ging, werd het alsmaar duidelijker.

Zo was er een periode dat ik telkens opnieuw de kaart trok van engel Yvonne met de boodschap: Je hebt een heel speciale band met dieren. De engelen waken over je lievelingsdieren in de Hemel en op Aarde.​

​

REIKI
Tekens van het Universum zijn herhalende gedachten, beelden, getallen, synchroniciteiten, toevalligheden, iets wat je opvangt van een gesprek op straat, liedjesteksten, … waar je,  als je beslist bewust te gaan leven, niet meer naast kan kijken. 

Zo werd ik in het voorjaar van 2013 ‘geroepen’ door Reiki.
Overal waar ik kwam, alles wat ik zag, ging over Reiki Reiki Reiki.
Goed, dan gaan we maar eerst info zoeken...

Online kwam ik te weten dat Reiki een alternatieve Japanse therapie is waarbij universele levensenergie via handen wordt doorgegeven. Deze therapie kan ingezet worden bij lichamelijke klachten en zorgt voor mentale en emotionele ontlasting.
Allemaal goed, maar wat zou ik hiermee moeten doen, dat past toch helemaal niet in hetgeen ik doe?
Aha ik dacht het antwoord gevonden te hebben: Reiki kan aangewend worden voor persoonlijke groei. Hier was ik helemaal mee bezig, zoeken naar mezelf, zoeken naar wie ik echt was.

Maar… in Reiki word je 'ingewijd', OMG echt iets voor mij (NOT), engelen was al vreemd genoeg…
 
En toch ging ik meer en meer info zoeken om verder de makkelijkst mogelijke praktische weg te volgen-want ik wilde wél aan de roep beantwoorden. 
Dus ging de speurtocht naar een plaats zo dicht mogelijk bij huis waar 'inwijdingen' gegeven werden.  

Ondertussen wist ik ook dat bij zo’n inwijding je chakra’s (opnieuw) worden opengezet (maar denk nu niet dat ik begreep waar dit om ging ;-)).

Zo kwam ik online verrassend snel in een buurdorpje terecht. De inwijdingen zouden in groep gebeuren, ook niet mijn meest favoriete vorm, maar komaan, soms moeten we flink zijn en ik meldde me aan voor de dagsessie. Omdat deze al enkele dagen later plaatsvond, was het niet nodig om een voorschot te storten. Het volledige bedrag mocht de dag zelf betaald worden. Tot zover.
 
De bewuste dag brak aan en ik vertrok met gemengde gevoelens. Enerzijds wilde ik het heel graag omdat de roep duidelijk was, anderzijds leek het of ik mij naar daar moest slepen.  Was dit het ‘blijfmaargewooninjecomfortzone’-stemmetje? 
Maar naarmate ik het adres naderde, had ik mezelf helemaal opgepept.

Lang leve de GPS! Zonder enig probleem werd ik naar de straat geleid.  Tot ik het huisnummer van aankomst, naderde... ik vertraagde, was op de locatie... bekeek het huis… zocht naar het huisnummer… en... reed gewoon door...
Wat was dat nu!? Even verderop keerde ik want nu wist ik waar ik precies waar ik moest zijn...en opnieuw reed ik verder...

????En nu???

Ik herinner me nog levendig dat ik in lichte paniek verder reed en me ergens aan de kant parkeerde om de situatie te kunnen inschatten. In deze bewuste periode was ik sterk aan mezelf aan het werken, wat natuurlijk ook inhoudt dat je zelf keuzes mag maken en de keuzes van je intuïtie moet leren volgen. Dit alles was dus een duidelijke test.

Mijn rationele en intuïtieve weegschaal ging in enkele minuten van volledig uit evenwicht naar zoekende naar balans.
Want kon ik het maken om niet naar binnen te gaan? Rationeel absoluut niet, want als je je ergens aanmeldt, dan ga je.  PUNT.  Intuïtief wist ik dat dit niet de plaats was waar ik moest zijn…
 
Met lood in mijn schoenen heb ik het telefoonnummer opgezocht, ingetoetst en diep beschaamd mijn verhaal gedaan. Ook stelde ik voor om mijn betaling te voldoen omdat er voor catering gezorgd was.

MAAR de reactie van de man was voor mij een echt geschenk, recht uit de hemel: 
Hij feliciteerde mij met het feit dat ik deze moeilijke en moedige beslissing had durven nemen en vond het knap dat ik naar mijn buikgevoel geluisterd had i.p.v. me aan te passen aan wat maatschappelijk zou verwacht worden.

Voor hem gaf -hetgeen er gebeurd was- overduidelijk aan dat ik inderdaad niet bij hem moest zijn of dat ik er nog niet klaar voor was.
Kan je je de verbaasde gezichten thuis al inbeelden toen ik er een half uur na mijn vertrek alweer stond? Einde Reiki-inwijding - want ik had helemaal gedaan wat er gevraagd werd...
Of toch niet?
Enkele dagen heb ik mogen afkicken toch toen was de roep er alweer terug...

Omdat ik ondertussen doorhad dat het voor mij toch vrij belangrijk was waar en bij wie ik zou terechtkomen, vroeg ik Manon of zij iemand kende die Reiki-inwijdingen deed.
En ja, mijn reddende engel had de gegevens van een osteopaat in Hasselt. Na een eerste telefonisch contact was duidelijk dat hijzelf geen inwijdingen meer deed maar zijn echtgenote Inge wel. Zij werkte met Tera-Mai Reiki.

Mijn beslissing was snel genomen en ook de aanpak van Inge gaf me vertrouwen. Zo stond zij erop dat een inwijding voorafgegaan werd door een Reiki-sessie zodat ik kon ervaren wat Reiki was en zij de energie tussen ons kon voelen. Allemaal prima voor mij: een eerste afspraak werd vastgelegd.

Dit keer bracht de GPS me opnieuw perfect naar het adres, maar ik had een heel ander gevoel - een heerlijk gevoel van zelfvertrouwen. Bij aankomst en de eerste aanblik van het huis ging er onmiddellijk een ‘hier is het helemaal OK’-gevoel door me heen.
 
Het onthaal was hartelijk en na de zalige Reiki-sessie werd onmiddellijk een afspraak gemaakt voor de inwijding.

Deze ging door op 18 juni 2013 en nooit zal ik Inge haar vraag, voor we er echt aan zouden beginnen, vergeten: “ben je er zeker van?”.  ”Natuurlijk” zei ik, want ik kon me op dat moment geen reden bedenken waarom ik er niet zeker van zou kunnen zijn omdat ik ook totaal niet wist wat er op me af zou komen. Later zou me duidelijk worden wat ze bedoelde.

Van de inwijding zelf herinner ik me vrij weinig. Het was vooral Inge die een soort van rituelen uitvoerde.

Na de inwijding, die ik dus gewoon diende te ‘ondergaan’, bleek dat ze zelf heel geëmotioneerd was omdat ‘ik zoveel meegekregen had’. En weer had ik er op dat moment het raden naar wat ze juist bedoelde.

Na een inwijding in Tera-Mai is het de bedoeling dat je 21 dagen na elkaar Reiki bij jezelf toepast, hetgeen ik natuurlijk stipt opvolgde.
Wat het juist allemaal met me deed, kon ik niet echt beschrijven, maar het deed me goed, ik voelde niks speciaals, ik voelde me goed.

Tot mijn man en ik enkele weken later een grootwarenhuis in de buurt binnen gingen. Na nog maar enkele stappen binnen gezet te hebben, kreeg ik plots een enorm zwaartegevoel over me heen.
Wat was die donkerte die op me viel?
Na enkele minuten kon ik het echt niet meer houden, ik kreeg het enorm benauwd en ik had geen keuze, we moesten terug naar buiten.
Terwijl ik in de auto aan het bekomen was, werd het één en ander duidelijk: dit was één van de gevolgen van de Reiki-inwijding - je wordt gevoeliger voor andere energieën en deze zijn duidelijk niet allemaal even ‘licht’…

Heel regelmatig bleef ik Reiki toepassen maar nog altijd enkel bij mezelf.
Tot hier einde 2015 verandering in kwam.

Een constante in mijn leven is de nood om heel regelmatig nieuwe dingen te ontdekken en nieuwe input te krijgen om bij te leren (maar niet op de typisch schoolse manier).

Na de zomer van 2015 was de kriebel naar het nieuwe weer daar en wilde ik iets meer ‘lichamelijk’ met mensen gaan doen.
Alweer wat online zoekwerk leverde een cursus ‘massage-technieken’ bij Syntra in Hasselt op. Mijn directe inschrijving werd onmiddellijk gevolgd door de betaling waardoor ik zeker was van mijn plaats-dacht ik toch.
Enkele weken voor de start van de cursus had ik me al wat benodigdheden aangeschaft, tot 1 week voor de start de melding kwam dat de cursus niet doorging...
Daar ging mijn goede voorbereiding… tot ik me ineens bedacht dat Reiki toch ook ‘lichamelijk’ is!

Maar om dit te gaan aanbieden moest ik eerst nog een drempel over om te durven bekend maken dat Reiki in mijn aanbod zou komen. Tot dan toe had ik er nog nooit met iemand over gesproken.
Als je de weg volgt van je ziel, dan krijg je hulp. En al vrij snel volgden de eerste klanten en ging ik Reiki dus ook toepassen als extra aanbod bij de coachingsessies.


ENGELENREADING BIJ MICHY*****
Als iets onbekend me trekt en het voelt goed, dan ga ik ervoor!
In het voorjaar van 2015 werd ik getriggerd door het aanbod van een engelenreading.
Al kon ik me er weinig bij voorstellen, toch wezen alle signalen erop dat dit een volgende stap op mijn ontdekkingssnelweg was.
Via haar Facebook-site Helderziendelezingen kwam ik in een feeëriek, idyllisch huisje in Aarschot terecht bij Michy terecht.
In haar woonkamer, waar de reading plaats vond, was ik instant gefascineerd door een paarse glazen bol, WOW, zo wilde ik er ook eentje hebben (maar een witte zou ook goed zijn voor mij ;-)).
Open als ik ben, sprak ik natuurlijk over mijn fascinatie voor de bol waarop Michy voorstelde dat ik ‘m gerust mocht vastnemen om te voelen wat ie deed.
Het voelde speciaal, heel speciaal en zonder dat ik het door had, had ik kennis gemaakt met een ‘ABC-lichtinstrument**’.

Als aandenken aan de sessie kreeg ik ter plaatse uitgeschreven engelenboodschappen mee naar huis. Heel mooi en interessant.


RICARDO
En het leven ging kabbelend door tot Joyce op zekere dag serieuze fysieke problemen kreeg.
Door verhoogde gevoeligheid aan haar darmen kreeg ze meer en meer last van buikpijn. Alles wat zou kunnen helpen, werd uit de kast gehaald: licht verteerbare voeding-lactosevrij-glutenvrij-…
Maar niets hielp.
Omdat ze bijna niets meer durfde eten, ontstond er vitaminetekort en begonnen haar haren uit te vallen.
Als er iets is wat mentaal zwaar belastend is voor een jong meisje, dan scoort het uiterlijk volgens mij hoge toppen.

Dat klassieke geneeskunde voor dit probleem geen soelaas zou brengen, was een zekerheid.
Op een gegeven moment zat ik echt met de handen in het haar tot ik weer aan mijn redder in nood dacht: Manon.
Zij was intussen terechtgekomen bij Ricardo John Francis***, een natuurkundig therapeut maar ook medium, sjamaan en spiritueel coach. En je kan het al raden: heel snel werd een afspraak gemaakt en onze reis richting Nederland werd ingezet.


Ricardo durf ik een beetje als de redder van Joyce te beschouwen.
Hij legde onmiddellijk de vinger op de wonde, sprak uit wat ik ook al tegen Joyce gezegd had, maar van hem nam ze het aan (dit is heel herkenbaar voor mama’s J)
De boodschappen van zijn gidsen waren heel mooi en duidelijk. En met wat Bach bloesems en tincturen was ze op vrij korte termijn fysiek weer helemaal in orde.

Het duurde niet lang na deze ontmoeting dat ik in november 2015 terug bij hem langs kwam voor een sessie, dit keer voor mezelf. Ik voelde mezelf al een tijdje als een tikkende energie-tijdbom, hetgeen hij naar zijn aanvoelen ook bevestigde.
Zijn wondermiddeltjes brachten de nodige rust van binnen en Ricardo is lange tijd een vaste waarde voor mezelf als mijn spiritueel coach gebleven. De veilige haven waar ik altijd terecht kon als mijn bootje te heftig dobberde op de onstuimige oceaan.

Zo herinner ik me nog mijn innerlijk struggle of ik al dan niet een hypnose-opleiding zou gaan volgen:
In 2014 had ik zelf zo’n mooi resultaat met hypnose dat ik erover dacht om zelf een opleiding te gaan volgen. Niet om er meteen iets mee te gaan doen (dat zou alweer een stap te ver uit mijn comfortzone zijn ;-)). Daarom vroeg ik zijn visie over de opleiding die in april 2016 zou plaatsvinden. Ook nu zie ik het beeld nog levendig voor me: die typische Ricardo-lach en attitude waarmee hij mij vraagt; “waarom zou je die hypnose-opleiding gaan doen?”.
“Gewoon, puur uit interesse.” antwoordde ik…
Tot op vandaag stel ik mezelf nog altijd de vraag of hij op dat moment geweten heeft dat er heel wat hypnosewerk zat aan te komen.

Ook werd de vraag gesteld door de hypnosepraktijk waar ik zelf een heel positieve ervaring mee had, of ik interesse had om freelance voor de praktijk te werken. Natuurlijk was dat alweer en heel mooi aanbod. Ik zou het pas aangeleerde onmiddellijk kunnen gaan toepassen, alleen ging dat te snel voor mij en ik besliste om het (nog) niet te doen.


DE VOLLEDIGE OMMEKEER
Ondertussen werkte ik als freelancer voor een loopbaancentrum. Maar omdat persoonlijke ontwikkeling echt mijn dada werd en de focus van de professionele sessies hier ook meer en meer naar toe ging, werd de samenwerking in juni 2016 stopgezet.
Enerzijds was dit het einde van een zekerheid van inkomsten, anderzijds zette het natuurlijk de poorten open om volledig voor mijn eigen ding te gaan.

Ik ‘wist’ (intuïtief) eind 2016 dat er gigantisch veel ging veranderen in 2017 maar dat 2017 mindblowing zou worden, dat had ik niet durven dromen.

En al lijkt dit allemaal alleen maar positief (en uiteindelijk is het zo) toch zijn er momenten geweest waarbij ik mezelf afvroeg ‘waarom heb ik toch die eerste stap gezet om naar mezelf te willen gaan leven…’ :-).

Als ik dan terugdacht aan wat ik voor andere mensen heb kunnen betekenen (en geloof me, ik heb zelf ook regelmatig met mijn mond vol tanden gestaan dat ik dacht ‘wat gebeurt hier, wat is dit????’) dan ging ik weer in volle speed vooruit. Want ik was erbij, stond erbij en zag met eigen ogen wat er met mensen kon gebeuren.

En vanaf die momenten wist ik helemaal dat ik (ooit de meest rationele persoon op aarde!) mensen mag verder helpen met behulp van energieën vanuit liefde en licht.

Is wat ik nu doe iets waar ik zelf voor gekozen heb? Helemaal niet, nogmaals, geen haar op mijn hoofd heeft er ooit aan gedacht om iets met spiritualiteit te gaan doen (da’s veel te zweverig en voor geitenwollensokken mensen ;-) ;-) ;-)).
Nooit had ik gedacht dat ik ‘tekens van engelen’ zou kunnen zien en vertalen aan hen voor wie de boodschap bedoeld is, dat ik ‘verbinding met Lichtmeesters’ zou gaan maken, dat ik energie zou gaan doorgeven in privé-sessies en op afstand, dat ik healingen (zelfs met dit woord had heel lang een liefde/haat-verhouding) zou kunnen uitsturen en hierbij hulp van engelen zou kunnen vragen, dat ik aardse en overleden personen tijdens een sessie contact kon laten hebben, dat ik rechtstreeks met het onderbewustzijn van mensen kan spreken en hen zo kan helpen met het herprogrammeren van gedrag dat hen blokkeert, dat ik met ABC lichtinstrumenten zou gaan werken en zo kan ik nog een tijdje doorgaan… I love my life!

​
EN TOEN WAS GOD ER WEER
Door de jaren heen had ik leren vertrouwen op mezelf, ik geloofde in mezelf maar ik durfde nog geen echte verbinding maken met alle hulp die er voor ieder van ons ter beschikking is.
Zo leefde ik wel vanuit vertrouwen en bleef ik zeggen dat ik naar mijn hart luisterde maar ik wilde de touwtjes strak, controlerend in handen houden door nog altijd de ‘hoe’-vraag zelf in te vullen i.p.v. te durven vragen en de invulling aan het universum over te laten
​
​Begin 2017 kreeg ik een boek over positief denken dat gelinkt is aan gebed in mijn handen (geschreven door Dr. Norman Vincent Peale/predikant).
Het boek doorbladeren was voor mij al een hele prestatie (Herinner je je nog dat tot ik trouwde van thuis uit verwacht werd dat ik wekelijks naar de misviering ging? Daarna was het voor mij welletjes geweest met de kerk en alles er rond.)
Maar ik ging er toch in lezen en het boek maakte zo'n indruk op me dat ik (zoals ik altijd doe) zelf de test ging doen: thuis, onderweg, overal waar ik eraan dacht, liet ik een gebedje gaan. Een Onze Vader, Wees Gegroet of gewoon een talk from me to God - soms als dank je, soms met een vraag, soms puur om de verbinding. En het ging me goed.

In mei kwam ik 'toevallig' in contact met iemand die 'herder' van beroep bleek te zijn.
Vanuit mijn HR-verleden was ik toch wel benieuwd hoe iemand tot zo'n beroep werd aangetrokken.
Al snel bleek zijn verhaal verdacht veel het prachtige resultaat te zijn van de visie van waaruit ik mensen (opnieuw) naar geluk begeleid. Alles begint met de vraag: “Waar word ik blij van?”

Tijdens de interessante gesprekken die volgden, bleek hij veel aan ‘bidden’ te hebben.
Hij uitte op die manier zijn dankbaarheid maar het was ook zijn toevlucht geweest tijdens zijn scheiding en alles wat daarbij komt. Waarbij hij zijn vragen rechtstreeks aan God stelde.
Het mooie was dat hij dit ook aan zijn kinderen doorgaf want elke avond voor het slapen gaan, maakten ze even tijd vrij om samen te bidden.

Zijn verhaal bevestigde en versterkte mijn herwonnen geloof.

En ondertussen was het voor mij meer dan duidelijk dat GOD niet enkel vanuit eender welke religie moet bekeken worden maar dat het de verzamelnaam is van een universele bron/kracht/licht/...

Dus ik begon van bidden (bedanken en/of vragen) een gewoonte te maken.
Op een gegeven moment zei (wanneer je iemand langer kent, dan moet je niet meer ‘vragen’, vind ik, dan mag je gewoon ‘zeggen’ ;-)) ik tegen God dat ik duidelijk zou willen zien wat er me hier 'eigenlijk stond te doen'.

En al heel snel kreeg ik een antwoord.

​'Toevallig' trok ik rond die tijd heel vaak de engelenkaart die wees naar 'verdieping van wat je al weet' en 'toevallig' kwam rond die periode een opleiding met 'Verdieping van contacten met de lichtwereld' voorbij gerold... Maar ook hier was het ergens nog een trekken-duwen met het idee van zweverigheid en de ervaring die me geleerd had welke verrassingen zich toonden als ik durfde te doen wat me gevraagd werd (maar wat meestal niet meteen mijn eigen keuze was ;-) ).

En ja hoor, deze training opende meer en meer voor mezelf doordat ik een directere verbinding met de lichtwereld leerde maken, maar ik kreeg het niet naar buiten. Ik wist niet wat er van me verwacht werd.

En op een bepaald moment toen ik echt niet meer wist wat ik zelf nog kon doen en er zelfs door gefrustreerd werd, zei ik (opnieuw) op een minder vriendelijke manier tegen God :
'Nu DOE ik NIKS meer, zorg maar dat ik duidelijk te zien krijg wat ik hier mag komen doen.'

En dat was mijn kantelmoment want begin augustus plaatste ik op Facebook een Energie-sessie op afstand – event waarbij geïnteresseerden persoonlijk hun toestemming moesten geven om de energie te mogen ontvangen.

Diezelfde avond ging ik zelf eerst naar een volle maan-event met paarden waar ik de boodschap kreeg dat het snel duidelijk zou worden waar ik naartoe moest/mocht en dat ik 1 specifieke richting ging uitgaan met mijn professioneel aanbod.

En of het snel duidelijk werd: toen ik thuis kwam en met de Energie-sessie op afstand wilde starten, zag ik dat er meer dan 500 mensen hun toestemming hadden gegeven op die ene Facebook-post!

​
Vanaf dat moment behaalden mensen die ik mocht behandelen, de meest bijzondere, voor mezelf heel moeilijk-geloofwaardige resultaten (fysiek/mentaal).
Hiervoor kan en mag ik alleen diep, diep dankbaar zijn.

​Zo zal ik september 2017, de maand waarin B. me contacteerde, nooit vergeten.
Zijn persoonlijk verhaal maakte diepe indruk op mij en mijn eerste idee was ‘dit kan ik niet aan, ik verwijs hem door’. En toch was er iets wat me zei ‘je kan hem helpen’.

B was nl. heel diep gegaan na het overlijden van zijn zoontje van 3 jaar. Hij was zijn werk kwijt en geraakte er maar niet terug bovenop.

Niets vermoedend ging ik met de energiesessie met hem aan de slag en het uiteindelijke resultaat was prachtig en super-emotioneel.
Zo had hij tijdens de sessie contact met zijn zoontje gehad. Het viel me op dat hij zijn hand op een bepaalde manier gevouwen had, hetgeen hij bevestigde omdat hij op die manier de hand van zijn zoontje in zijn hand gehouden had…
Verder kwam hij als herboren van de tafel af.
Zelden heb ik zo’n groot verschil gezien dat helemaal niet in woorden te vatten is.

Ik heb gevonden waar ik naar op zoek was, naar wie ik ben en wie ik kan zijn voor een ander.
​AWAKE - BLESSED – GRATEFUL


LICHT-LIEFDE én DONKER
Voor mij was het heel duidelijk: alles wat ik deed, deed ik uit licht en liefde. Donker bestond voor mij niet.

Tot ik in november 2017 aan den lijve ondervond dat donker effectief bestond:
Voor een nieuwe identiteitskaart was een recente pasfoto nodig dus ging ik voor de snelste manier: een à la minute warenhuisfoto-hokje.

Maar eerst moeten we enkele maanden terug in de tijd gaan.
Zoals eerder aangegeven, stond ik open voor diverse input. Meditaties, spirituele workshops, uittesten van oefeningen/rituelen-alles kon en ging ik aan zolang ik er me goed mee voelde.
Zo herinner ik me een ‘spiegeloefening’ waarbij je je in de spiegel moest focussen op jezelf. Dit gebeurde door te blijven staren naar jezelf en zo weinig mogelijk met je ogen te knipperen.
Op een bepaald moment zag ik een soort ‘vaal gecraqueleerd’ beeld van mezelf. Het leek of ik mezelf zag maar dan een vertekend, vervormd beeld en het eerste wat in me opkwam, was dat dit een beeld van mezelf zou geweest zijn uit een vorig leven. Verder ging ik er niet op in, het zou wel bij de oefening horen.

En dan kunnen we terug naar het warenhuis.
Nadat ik op het stoeltje had plaatsgenomen, werd gevraagd om op een bepaald punt te focussen.
En van het moment dat ik dat deed, zag ik het gecraqueleerde beeld van eerder in de spiegel, in het glas voor me. Dat was effe schrikken.
Poging 1 mislukte omdat ik lachte (wat niet meer toegelaten was voor de nieuwe identiteitkaartfoto’s), poging 2 idem dito en toen het resultaat van poging 3 uit de machine rolde, verschrok ik me een ongeluk.

De vrouw op de foto was ik helemaal niet. Mijn echtgenoot merkte doodleuk op ‘oei da’s juist pietje de dood’. Dit gebeuren maakte me heel onrustig maar het was duidelijk dat deze foto niet op mijn identiteitskaart zou belanden. Verscheurd in zoveel mogelijk stukjes belandde de reeks in de vuilbak.

Vind je het vreemd dat ik hier totaal geen goed gevoel mee had?

De volgende dag heb ik onmiddellijk contact opgenomen met Ricardo, die me doodleuk zei: ‘O dan heb ik het toch goed gezien, want toen ik enkele dagen geleden een filmpje van jou zag, meende ik nog iemand anders te zien.’

Nog diezelfde avond ging ik voor een snelle boodschap naar een warenhuis in een buurt waar op dat moment opmerkelijk veel mensen van het voormalige Oostblok aanwezig waren. En waar hun aanwezigheid me nooit stoort, durfde ik gewoonweg niemand aankijken en kon ik niet snel genoeg weg zijn. Er had een ongekende angst meester over me gemaakt, waarvan ik de oorsprong niet kon achterhalen.

Over die oorsprong kreeg ik duidelijkheid tijdens de spoedconsultatie bij Ricardo. Zo gaf hij aan dat de energie die zich aan mijn energie had vastgeklampt, meer dan waarschijnlijk een energie was van een jonge dame uit een Oost-Europees land die nog niet naar het licht gegaan was.
Ze had zich van het leven benomen maar haar lichaam was nog niet gevonden…
Gelukkig (voor mij) had ze geen slechte bedoelingen maar haar ziel was dolende. Mijn angst voor de mensen in het warenhuis was hiermee verklaart.
Ricardo bezorgde me een tinctuur die ik enkele dagen volgens een specifiek schema diende in te nemen en na het uitvoeren van enkele rituelen in huis, werd ik snel ‘belastende energie’-vrij.

Op dat moment was mijn beslissing duidelijk: ik wilde niks meer met energiewerk te maken hebben als het niet allemaal om licht ging. Alles wat van me gevraagd werd vanuit de lichtwereld had ik gedaan, maar dit ging me te ver.

Het heeft maanden geduurd tot ik mijn eerste schrik overwonnen had en langzaamaan durfde ik de draad terug oppakken.
En ook hier kwam de bewustwording van waarom me dat was overkomen: er kwamen meer en meer klanten die energieën meedroegen in hun energielichaam die hen aards beperkten en die ik naar het licht mocht overbrengen.

***EINDE DEEL 4***

*Manon Neilen – www.powersenses.be

**ABC lichtinstrument: ondertussen heb ik een zelf een heel gamma van deze instrumenten. Het zijn onmisbare collega’s tijdens mijn sessies.

***Ricardo John Francis - https://ricardofrancis.nl/natuur/

*****Michy http://www.helderziendelezingen.be/

AWAKENING
 
 
Elk jaar verjaar ik met plezier.  En waarschijnlijk is de appreciatie voor dit jaarlijks terugkerend evenement nog groter geworden nadat mijn schoonmoeder jaren geleden volgende levenswijsheid deelde: Weet je wat een manier is om altijd jong te blijven? (En vooraleer ik het nogal confronterend antwoord neerschrijf, maak ik er graag de kanttekening bij dat zij haar moeder op 4-jarige leeftijd verloor en een zus veel te vroeg is heen gegaan.)
Ben je er klaar voor? Hier komt ie: Jong sterven…

Deze inleiding was even nodig om aan te geven dat ik met leeftijden op zich heel weinig moeite heb, maar rond mijn 40e, was er voor mezelf, los dus van deze leeftijd, ‘van alles gaande'. 
Beschouw deze vage omschrijving gerust als alles omvattend.

Vandaag is hetgeen er toen bij mij speelde, veel duidelijker te omschrijven en te benoemen: ik was ‘zoekende’, werd bewuster en mijn ziel vond dat het blijkbaar hoog tijd was om ‘spiritueel te ontwaken*’.
                                                                                                                                   
Zonder dat ik er ook maar iets van doorhad, was mijn leven op dat moment een bocht van 180° beginnen maken. 
Het was de ommekeer die me terugbracht naar mijn geloof, geloof in iets van mezelf waar ik zo lang van was weggelopen…


                                                                          °°°°°°°°°°°°°°°°°°
Van rationele HR-madam naar een gelukkig, spiritueel zingevend leven in verbinding met de lichtwereld.
Of…hoe je ook met nagellak en hoge hakken een gelukkig, spiritueel leven in verbinding met de lichtwereld kan leiden.
                                                                         °°°°°°°°°°°°°°°°°°
                                                                                

AURA-MIGRAINE
 
Een hectische, stressvolle  situatie op het werk liet me voor het eerst persoonlijk kennis maken met wat ik een ‘zweverige taal’-diagnose noemde.

Vaag herinner ik me nog dat het een mooie zonnige voorjaarsdag was.
Terwijl ik achter mijn bureau op de 2e verdieping van wat men noemt ‘het kasteeltje’ in het ziekenhuis aan het werk ben, lijkt het of alles ijl wordt en krijg ik het gevoel dat mijn ogen met een vinger op een zeer flexibele en rekbare manier recht in mijn hersenen geduwd werden.  Je kan het vergelijken met een opgeblazen ballon waar je langzaam een grote knikker in duwt, waarbij het beeld van mijn zicht op dezelfde manier mee rekt.  Een normale uitleg, niet :-)?

Mijn collega, met wie ik het bureau deelde, had door dat er iets niet klopte en bracht me naar buiten zodat ik kon bekomen. 
Bijna gelijktijdig werd de afdeling neurologie ingelicht over het gebeurde door een andere collega, waardoor ik buiten rechtstreeks opgevangen werd door iemand van neurologie en al onmiddellijk kon meegaan voor verdere onderzoeken.
Zo zie je maar: werken in een ziekenhuis heeft zeker z’n voordelen en ik moet toegeven dat ik me onmiddellijk in goede handen voelde.

Nadat vrij snel duidelijk was dat er niets levensbedreigend aan de hand was, volgde er nog 1 test om een vermoeden definitief uit te sluiten of te bevestigen.
 
'Aura-migraine’ bleek de winnaar van de mogelijke diagnoses te zijn.
Aura-migraine??? Wat mocht dat toch wel wezen????

Migraine kende ik van mijn mama omdat ze deze vriend regelmatig onuitgenodigd op bezoek kreeg, maar van zijn neef ‘aura-migraine’ had ik nog nooit gehoord!
In  eenvoudige mensentaal blijken de symptomen van beide soorten migraine dezelfde te zijn, met het grote verschil dat aura-migraine géén pijn veroorzaakt. 
En zeker omdat een krachtige uitlokker van de familie migraine ‘stress’ is, kon ik me helemaal in deze diagnose vinden.

Alleen had ik moeite met de omschrijving, want ‘AURA’ dat hoorde voor zo’n rationeel iemand als ik, uitsluitend thuis in het geitenwollensokken-vakjargon
 
###
We duiken even terug in de tijd:

Rond mijn 18e gingen we met de school op bezinning in het 'Orshof' in (toen nog) Neerglabbeek.  Tijdens een rondleiding werden we toegesproken door Ivo Van Orshoven, een bijzonder man die door z’n ZIJN en om wat hij ZEI, een diepe indruk op me maakte.
Terug thuis gekomen vertelde ik in al mijn enthousiasme aan mijn ouders dat ik me  in het Orshof ontzettend goed voelde waarop mijn papa duidelijk en kordaat repliceerde: “Daar moet je maar niet te veel mee bezig zijn, dat zou wel eens een sekte kunnen zijn.”

Wat ik op dat eigenste moment voelde, kan best als volgt vertaald worden  :

Want als er iets was waar ik als tiener bang voor was, dan was dat ALLES wat met drugs te maken heeft en met sektes/spiritualiteit (want ergens in mijn hoofd was er een link tussen beide begrippen).

Volgens mij is op dat moment mijn koord met ‘voelen’, mijn verbinding met mijn intuïtie met een serieus hakbijl doorgekapt - EXIT herkenning 'goed gevoel'. Want als je je ergens goed voelt, dan is dat niet koosjer…

###

En jaren bleef het windstil op dat levensgebied… 
 
°Tot mijn nicht, die schoonheidsspecialiste was, door een zware ziekte getroffen werd en zich tijdens haar ziekteperiode ging verdiepen in Reiki en Engelen.
Engelen, Engelen en Engelen om maar te zeggen, ze was helemaal into Engelen.<

‘Waar je hart van vol is, daar loopt je mond van over’ zorgde ervoor dat ik via haar behandelingen en massages kennis maakte met etherische oliën, wat Reiki is en wat het voor je kan doen (waarvan ik me vooral haar immer zalig warme handen herinner) en als ik met de kinderen bij haar op bezoek ging, dan konden we niet vertrekken vooraleer ze een  engelenkaartje hadden getrokken.
En ik? Neen dank je...ik had nog altijd een liefde-haat verhouding met de spirituele wereld.   
 
°Een schoolse opendeurdag die we bezochten toen Kaylie naar het humaniora ging, droeg niet meteen bij aan de omarming van het spirituele.  Al  was het opnieuw een thuiskomen in de school waar ik zelf mijn humaniora doorlopen had.

De opendeurdag was interactief opgevat en je kon in  verschillende leslokalen deelnemen aan korte doe-activiteiten die begeleid werden door leerkrachten.
In één van de oude lokalen stond er een soort groot ludiek tarot-rad. En ergens wilde ik dit lokaal skippen om wat ik al kon zien, maar anderzijds werd ik er door aangetrokken.  Uiteindelijk werd ik helemaal overhaald door de begeleidende leerkracht die zich helemaal in haar rol inleefde, ons als authentieke zigeuner-waarzegster verwelkomde en het spel uitlegde. 
Zo mocht iedereen op zijn beurt aan het rad draaien waarop verschillende afbeeldingen stonden. De pijl zou op 1 afbeelding stoppen en deze afbeelding zou iets meer zeggen over de persoonlijkheid van de persoon die aan het rad gedraaid had.
“Dit is leuk” zei de leerkracht “dus waarom zouden ze het niet mogen doen? En misschien zit er toch ergens een waarheid in.”

Tja…om het goede voorbeeld te geven en het gezag van de leerkracht niet te ondermijnen, ging ik maar niet tegen de zigeuner-waarzegster in ;-).

Kaylie gaf als oudste eerst een draai aan het wiel en de pijl stopte bij een 'schaapje'.
Zowel de afbeelding (zelf had ze ook witte krulletjes) en de verdere uitleg die door de ‘waarzegster’ voorgelezen werd, klopten volledig voor Kaylie.  Lief , schattig, rustig, volgzaam, creatief,... waren enkele kernwoorden.
Tot hier was het leuk.

Toen was Joyce, de jongste aan de beurt.
En waar ik voor vreesde, gebeurde: de pijl bleef stilstaan op… DE DUIVEL!
Waarschijnlijk kreeg ik alle kleuren van de regenboog want ik voelde me echt niet goed.
Wat wil je: Ik zat met een duivelskind!
Gelukkig zag de leerkracht dat ik hulp nodig had en dat ze moest ingrijpen want ze begon onmiddellijk haar uitleg met te zeggen dat dit niet zo letterlijk moest genomen worden. Je ‘bent’ de afbeelding niet maar de afbeeldingen staan voor karaktereigenschappen.  Alleen was ik in die tijd nog lang niet klaar om verschil te kunnen maken tussen wat ik zag of wat de betekenis was van hetgeen ik zag. 

1 eigenschap van de afbeelding met de duivel herinner ik me nog (ik vermoed dat de shock de anderen heeft weggeveegd :-D): de persoon zou makkelijk abrupt dingen kunnen beëindigen om dan compleet andere keuzes te gaan maken.

8 jaar later kon ik een eerste keer bevestigen dat ook dit voor Joyce klopte: op haar 15e vroeg ze om naar PIKOH (KunstHumaniora in Hasselt) te mogen overstappen waar ze de richting WoordKunstDrama wilde gaan volgen. En ook al zou ze al haar vrienden en vertrouwde schoolomgeving moeten achterlaten, ze deed het.
De 2e bevestiging kwam op haar 18e toen ze, na enkele maanden hoger onderwijs gestart te zijn, besloot om hiermee te stoppen. Destination: onbekend.  

En zou ik aan het rad gedraaid hebben? No way!
 
 
En toch had deze  aura-migraine blijkbaar mijn interesse voor spiritualiteit en bewustwording verder, al was het schoorvoetend, aangewakkerd. 


 
MASTERMIND

In mijn zoektocht naar een oplossing om anders met  stress te kunnen omgaan, stootte ik op een 6 weken durende Mastermind rond persoonlijke groei.
Het enige wat er gevraagd werd, was de aankoop van een boek en de consumptie van een drankje tijdens de wekelijkse boeklezing ergens in Hasselts centrum.
Enerzijds fronste mijn voorhoofd want ik ben opgevoed vanuit de wetenschap dat niks ‘gratis’ is, maar toch voelde het of ik er moest zijn.

6 weken lang ging ik gebeten naar de bijeenkomsten. En ook al moest ik hiervoor door een rokerig café,  dealend met de typische vrouw(on)vriendelijke opmerkingen van naar aandacht zoekende stamgasten naar een muf vergaderzaaltje erboven, het kon me niks schelen, ik ging ervoor.  
Soms moet je al eens ergens door om de schoonheid aan de andere kant te zien ;-). 

We waren met 5 in het groepje en de begeleider, ieder met zijn eigen verhaal. 

Vanaf week 1 werd er gesproken over The Secret, Universal Laws, Energie, je krachtige zelf en God als ingrediënten voor een heerlijk leven. 
Het leek een beetje alsof het ging over de dagdagelijkse soepgroenten die we allemaal samen in de pot gooien om, nadat de nodige tijd erover is gegaan, als lekker smeuïg soepje in ons bord te scheppen.

Mijn ogen en mijn honger werden groter en groter, ik wilde er meer over weten, ik wilde er meer over horen, ik wilde leren leren leren.
MAAR telkens als de naam ‘God’ werd uitgesproken, dan kromp ik zo goed als letterlijk in elkaar.
 
Uitlegje verschuldigd?
Van thuis uit ben ik katholiek opgevoed. Dat hield in dat we als kind elke zaterdag of zondag met onze ouders naar de mis gingen en er werd verwacht dat we dit ook bleven doen tot we het huis uit gingen.
Naarmate ik ouder werd, kwam het dus al eens voor dat mijn vriend (nu mijn man) en ik zogezegd in een ander dorp naar de mis gingen maar dat we ergens iets gingen drinken.  Alleen,  als de auto dan op een gegeven moment elders gedetecteerd wordt, dan ben je betrapt en is het gedaan met de pret!
Dus van zodra we getrouwd waren,  was het: weg met GOD - de kerkelijke macht- we hadden helemaal geen match meer. 
 
En dan terug naar de Mastermind en God want: Alleen als je aangeeft als er iets aan de hand is, kan het uitgeklaard worden.
Met de uitspraak van het woord God, werd ik telkens terug gekatapulteerd naar mijn voorhuwelijkse kerkelijke realiteit en vermits ik daarmee gebroken had, liet deze herinnering me nog altijd ineenkrimpen.
Nu bleek dat de God waarover het in de Mastermind ging,  louter een soort aanspreking was voor een almachtige energie die totaal niet aan een religie gelinkt was, maar zo genoemd werd om de een vergelijkbare grootsheid te kunnen weergeven.
Met deze uitleg kon ik helemaal leven en ik durfde zelfs opnieuw het woord God in de mond nemen.
 
Deze 6 weken vlogen voorbij en hebben enorm veel impact op me gehad. 
Ik hoorde zoveel nieuwe dingen of misschien waren het herhalingen van wat ik eigenlijk wist. Maar ik liet het mezelf toe om minder kritisch te zijn, om iets wat ik vroeger onmiddellijk zou afschrijven, nu toch tenminste te bekijken en om anders te gaan denken.  Want we zitten met zoveel oude waarheden en overtuigingen die niet van ons zijn, dat het noodzakelijk is om onszelf regelmatig in vraag te stellen en ons afvragen waar we zelf zijn.

En misschien ben je nog aan het wachten op het addertje onder het gras?
Dat was er niet! Er werd wel de mogelijkheid aangeboden om na deze Mastermind voor persoonlijke coaching te gaan, maar dit aanbod was zo vrijblijvend dat het er zeker mocht zijn.
 


ENGELEN
 
Tijdens de Mastermindsessies werd er ook regelmatig over lieflijk gevederde schatjes, ook Engelen genoemd ;-), gesproken. 
Ik had zelfs het idee dat sommige deelnemers hier echt in ‘geloofden’ want ze vertelden hun ervaringen met Engelen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. 
Ook was er een dame die zwaar ziek was en hier zo goed mee overweg kon omdat ze al haar vertrouwen in de Engelen had gelegd.  Het leek voor mij op dat moment serieuze kost, maar omdat die verhalen één voor één zo positief en verrassend waren, ging ik ook hier weer meer voor open staan…
 
En waar ruimte is voor nieuwe dingen, mag je er zeker van zijn dat die ruimte ingevuld zal worden ;-).
 
Zo kwam ik niet veel later op de werkvloer in contact met H.D. , een zelfstandige, vriendelijke en kokette dame.  Ze werkte op een afdeling waar ik regelmatig langsging om advies te geven.
​ 
Totaal niets liet vermoeden dat zij met het spirituele bezig was en toch kwamen we plots tijdens een gesprek over koetjes en kalfjes bij de Engelen terecht!
H. had zelf ook al heel wat mooie ervaringen door het werken en communiceren met Engelen beleefd .  Haar pakkende verhalen lieten een diepe indruk op me na en ook al spraken we wat gedempt en hielden we de omgeving nauwlettend in het oog,  alles leek zo puur, echt en natuurlijk.

Dus, als H., als vrouw van de wereld, met 2 voeten op de grond, zonder geitenwollen sokken zich met Engelen 'bezig hield', wat zou er dan kwaad kunnen? 

Geprikkeld door haar verhalen en omdat we beiden nood hadden om eens vrijuit te kunnen spreken in een andere omgeving, trakteerden we onszelf op een luxe-ontbijt in een gezellige zaak in Hasselt.

Na het ontbijt, waarbij het hoofdthema natuurlijk Engelen was, passeerden we een boekhandel waar sets met Engelenkaarten te koop waren.
​
En nadat me nogmaals bevestigd werd dat deze kaarten enkel met positieve energie werken, durfde ik het aan om mijn eerste set Engelenkaarten ‘Boodschappen van de Engelen’ van Doreen Virtue te kopen! 

Het zou niet mijn laatste zijn ;-)!

Eenmaal de eerste stap in de spiritualiteit gezet...

***EINDE DEEL 3***
 ​

Om de invloeden van de Maan te ervaren, is het helemaal niet nodig om je op de maanstanden te focussen.  Alles en iedereen leeft automatisch op het ritme van de natuur. 
Gelukkig maar, want stel je voor dat de zee zich zou moeten bezighouden met de planning en intensiteit van eb en vloed!  Maar neen, Janneke Maan regelt dit ook allemaal ;-). 
Door dit voorbeeld begrijp je waarschijnlijk wel wat ik bedoel.

Wanneer je hooggevoelig* en/of je meer en meer met bewustzijn bezig bent**, dan zal je zonder twijfel rond de Volle en Nieuwe Maan periodes ervaren dat het lijkt of je emoties worden uitvergroot.
Afhankelijk van jouw groeifase kunnen deze emoties zowel naar de zware/donkere kant neigen of het kan zijn dat je je voelt alsof je hele wereld aankan (en misschien nog wel zonder een uurtje slaap).

Bij Volle Maan gaat het vooral om ‘loslaten van het oude’.  De krachtige energie en het licht van de Volle Maan geven je extra ondersteuning tijdens dit proces.

Bij Nieuwe Maan mag je je focussen op het creëren van het nieuwe, je mag het zaadje met een nieuw idee gaan planten.  Ook al is de kans groot dat je je in deze periode erg moe voelt omdat er ’s nachts totaal geen licht te zien is om je energetisch aan op te trekken,  toch wordt je de kans gegeven om jouw doel helder en duidelijk naar buiten te brengen zodat de rijping of uitwerking van dat idee samen met toenemende maanlicht kan groeien.

Op maandag 14 december 2020 om 17:18 uur komt de laatste nieuwe maan van het jaar eraan en deze komt met een zonsverduistering!
Dit maakt dat het een extra krachtige nieuwe maan is, die een deur opent naar nieuwe energie. En ja hoor, we snakken allemaal naar vernieuwing!
In deze periode kunnen dingen snel veranderen, zorg er dan ook voor dat je extra flexibel bent.

Je zal de verhoging van je energiefrequentie tijdens deze nieuwe maan kunnen opmerken waardoor je bewustzijn versterkt.  Hierdoor zal je makkelijker toegang krijgen tot de wijsheid van je intuïtie, je spirituele gidsen en je Hogere Zelf.
Soms hoor je dat de sluier in deze periode dun is, maar eigenlijk is deze sluier altijd even dun.  Het is onze eigen verbinding met onszelf die ervoor zorgt of we het contact met de andere zijde sterk of minder sterk ervaren.

Geef jezelf vandaag een cadeau en doe eens met volle bewustzijn wat de Nieuwe Maan van je vraagt en plant ‘een zaadje’. 
Dit betekent niet dat je je halsoverkop op nieuwe dingen moet storten, maar maak het eens extra stil in jezelf zodat je kan horen, voelen en zien welke (goddelijke) ingeving er naar je toe komt.

Je krijgt de kans om te groeien en als je uit je comfortzone stapt, mag je zeker zijn van ondersteuning en begeleiding vanuit het Universum.

Durf je je over te geven en dat zaadje te planten, los van eender welke verwachting? 
Of geef je toch toe aan je alles controlerend ego en gooi je het idee met het onkruid weg?

Niks moet, alles kan. Iedereen speelt mee in het spel van het leven waarbij de weg naar het doel minstens even belangrijk is dan het doel zelf!

Maak er een mooie dag van!
Liefs
Sabine

PS: Wil je jezelf of iemand anders nog een cadeau doen?
Omdat positiviteit mensen gelukkig, kan je je vanaf 3/1/2021 via mijn online jaarprogramma voor maar €29* voor 1 jaar lang wekelijks positief laten inspireren! 
​Wees welkom!
*Bij aanmelding én storting VOOR 31/12/2020

 
*Meer weten over hooggevoeligheid/HSP?  Vraag dan gratis  Dossier HSP gratis aan.
**Als je meer en meer bewuster in het leven staat, ben je op weg naar (opnieuw) de gelukkigste versie van jezelf.  Heb je mijn gratis E-book met extra tips al gedownload?

Deel 1 gemist? Lees het hier

Het smalle, hoge raam aan de zijkant van het huis-probleem werd dus aangepakt door ‘gedwongen’* andere activiteiten te doen tussen 16u en 16u30. 
Wie zou toch ooit kunnen denken dat opruimen, afwassen, stofzuigen of de hond borstelen, dé redmiddelen zouden zijn om me van een levensgroot probleem af te helpen :D!

Maar dan was er nog dat professionele pijnpunt…
Wat moet zijn, zal zijn - want ‘toevallig’ kwam er in dezelfde periode, we zijn nog altijd najaar 2007,  online een aanbod ‘loopbaanbegeleiding’ voorbij gewandeld.
 In 4 sessies van 1 uur zou je met deze begeleiding erachter kunnen komen wat je goed kan, waar je blij van wordt en wat je op werkvlak belangrijk vindt.
Mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld, ik zou ervoor gaan.

Dit was een opnieuw een beslissing die mijn leven compleet zou veranderen!

Uit een select groepje van centra in Hasselt die loopbaanbegeleiding aanboden (2007!), werd mijn keuze bepaald door het centrum dat qua locatie makkelijkst bereikbaar was.
Daar had de eerste kennismaking met Katrin Van de Water** plaats.

Via gesprekken en opdrachten gingen we samen op zoek naar mijn professionele energiegevers –wat je goed beheerst en waar je blij van wordt, zodat je energie krijgt- en mijn energievreters –wat je ook helemaal onder de knie hebt, maar wat je niet interessant vindt waardoor je energie wegvloeit.
We gingen kijken naar mijn persoonlijke normen en waarden***.
En de som van deze delen brachten me naar wie ik was.
Door tijd te nemen om de focus tijdens deze sessies op mezelf te richten, kwam er weer rust in mijn hoofd.
Mijn energiepeil schoot letterlijk omhoog en … ik had weer zin in het leven!

Deze ommezwaai in mijn energiestatus was ook de wet van karma niet ontgaan.
De wet van karma is de wet van oorzaak en gevolg van je handelingen. Alles wat je denkt, zegt en doet verspreidt een energetische trilling. Vroeg of laat komt daar een energetische reactie op om opnieuw in balans te kunnen komen.

Dus of je het er nu eens mee bent of niet, het blijft heel simpel:  wat je uitstuurt, trek je aan.

​
​Heel snel na de derde coachingsessie bij Katrin werd ik gecontacteerd door een medewerker van ÉÉN (VRT) met de vraag of Kaylie interesse had om deel te nemen aan selecties voor
​‘De Provincieshow’. 
Het bleek om een gloednieuw muzikaal showprogramma te gaan,  waarin ook radiostem Peter Van de Veire zijn televisiedebuut als presentator maakte.
In het programma ging één op zoek naar de meest muzikale provincie van Vlaanderen.

​En natuurlijk heb je hierin interesse als je zoals Kaylie zo goed als muziek & entertainment ademt ;-). 
​
Na de bewuste selectie volgden er op enkele weken tijd 2 Tv-optredens op ÉÉN.

De opdracht tijdens de eerste show was  Girlfriend van Avril Lavigne brengen.

​In de finale ging het dak eraf tijdens een stomende Elvis-medley die netjes met Sofie Van Moll en Kim Buttafuoco ingestudeerd werd.

​Maar dit was nog niet alles! Ook professioneel kwam er een cadeautje uit de lucht vallen.

Eerlijk als ik ben, had ik in het ziekenhuis al enkele keren aangegeven dat ik nood had aan een extra uitdaging.  Telkens zonder gevolg. 
Tot er na een controle in een ander ziekenhuis een torenhoge boete voor bepaalde inbreuken
( o.a. tegen de wettelijke arbeidsduurgrenzen) werd uitgeschreven.  
Strenge controles in diverse ziekenhuizen zouden volgen en dat wat was mijn geluk.
Want plots kreeg ik de kans om een voor mezelf geweldig uitdagend nieuw project m.b.t. de wettelijke arbeidsduurgrenzen ziekenhuishoog en - breed te gaan uitrollen. 
Helemaal mijn dada!

Het leek alsof door de 3 eerste loopbaancoachingsessies zoveel in gang gezet werd en al voor zo’n reusachtige omwenteling gezorgd was, dat het op dat moment allemaal eventjes genoeg was voor me. 
Ik had weer energie voor 10,  ik kon me uitleven in allemaal interessante projecten en ja,
ik voelde me weer helemaal leven.

Als gevolg van de positieve flow van het muzikale ÉÉN-avontuur én het nieuwe professionele project, annuleerde ik sessie 4 die bij het pakket hoorde. 

“Geen enkel probleem!” hoor ik Katrin nog zeggen “mocht je dit uur nog ooit willen opnemen, dan blijf je er altijd recht op hebben.”

                                                             ***EINDE DEEL 2***

*Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat wij mensen maar heel beperkt bewuste keuzes maken.
We handelen grotendeels op basis van onze routines. Slechts voor 5%  handelen we bewust, wat betekent dat we voor 95% functioneren vanuit ons onderbewuste.
Ons brein heeft een 7-tal weken bewuste training nodig om  hergeprogrammeerd te worden.
-->Niet dat ik dat op dat moment wist, maar laat het bewijs dat het mij gelukt is, ook voor jou een bewijs zijn dat iedereen het kan.  Dus JIJ ook!  Het enige wat absoluut nodig is, is de WIL om te veranderen.

**Katrin Van de Water: Sommige mensen kom je 1 keer tegen in je leven.  Je krijgt de kans op een krachtig leermoment, waarna ze verdwijnen.  Dan weet je dat hetgeen je van hen mocht leren of wat zij van jou mochten leren, ‘afgehandeld is’.  Sommige mensen kom je meerdere keren tegen.   Jullie leerplan was nog niet afgewerkt maar er was tijd nodig om verder op andere gebieden persoonlijk te kunnen groeien. 
Katrin hoort bij dit laatste groepje, onze ontmoeting in 2007 bleek dus niet de laatste ;-).
 
***We zijn nu 13 jaar verder en regelmatig kijk ik nog eens naar mijn lijstje:
                                 Favoriete Vaardigheden                                           Favoriete Waarden
                                 Coachen                                                                      Eerlijkheid
                                 Plannen-organiseren-delegeren                               Uitdagingen aangaan
                                 Initiatief nemen                                                          Contact met mensen
                                 Bemiddelen                                                                 Kennis/zelfontplooiing
                                 Netwerken                                                                   Veranderingen/afwisseling
Deze checklist kan perfect afgevinkt worden in hetgeen ik dagdagelijks doe. 

En dat is ook de bedoeling van loopbaanbegeleiding: finetunen wat past bij wie je bent, zodat je eventueel  je eigen functie kan omvormen (jobcrafting) of op zoek kan gaan naar dé job van je leven.
​
****Shanady (mijn kleine zus Nadine) in  10 om te Zien

Hopla, we zijn zover…
Vandaag wordt het eerste deel van ‘My Story’ de wijde wereld ingestuurd!

‘Do what you love & love what you do’ is normaal de slagzin waar ik niet van afwijk, maar vandaag wordt er iemand serieus uit haar comfortzone geduwd…
En ook al weet ik dat we altijd een vrije keuze hebben, toch kies ik er vandaag voor om met een klein hartje mijn levensmissie*  te volgen en hiervoor te doen wat er van 'hierboven'** gevraagd wordt om te doen.

Enkele jaren geleden kwam de opdracht van hierboven om mijn verhaal te gaan opschrijven en naar buiten te brengen. Denk nu niet dat ik daar blij van werd (want wat had ik te vertellen?), maar ik begreep ergens wel dat mijn verhaal inspirerend kon zijn voor wie ook zijn/haar leven wil veranderen.
Want ja, ik ben ook maar een gewoon mens.  Maar ik ben vandaag wie ik ben omdat ik blijf geloven dat je je eigen geluk voor een groot deel zelf in handen hebt door de kracht van positief denken.

De blauwdruk voor ‘My Story’ ligt dus al enkele jaren klaar en op een bepaald moment leek het of de aftrap genomen was omdat een ghostwriter het echte verdere werk voor me wilde gaan doen, maar daar staken ze hierboven duidelijk een stokje voor. Zo simpel mocht het blijkbaar niet gaan.
“Ok, als het via dit meest perfecte scenario niet lukt, dan hoeft er verder niks met mijn verhaal te gebeuren” was een gedachte waarin ik helemaal kon berusten.
Dat bleek dus fout gedacht…

“Sabine, ga er nu eens zelf mee aan de slag!” was de vervelende herhalende fluistering die geleidelijk aan luider en luider mijn oor kwam binnen waaien.
En telkens bleef het ‘ik wil wel maar’-antwoord sterker dan ‘ik luister!’.

Tot nu, want alhoewel ik allesbehalve een schrijver*** ben en ik weet dat mijn schrijfsels chaotisch zijn voor wie van structuur houdt, toch neem ik vanaf vandaag de opdracht met beide handen aan om mijn verhaal te vertellen. Vanuit mezelf, mijn beleving, helemaal wie ik ben met als enige doel ergens iemand te mogen inspireren om ook zijn/haar leven in eigen handen te gaan nemen.

Ik vraag je niet om te geloven waarin ik geloof
Ik vraag je niet om naar het leven te kijken zoals ik ernaar kijk
Ik vraag je alleen om open te staan voor wat je zou kunnen tegenkomen, om te gaan uittesten en ervaren wat misschien voor jou zou kunnen werken
Ik vraag je om jezelf de kans te geven om jouw leven zo gelukkig mogelijk voor jezelf te maken!

​We gaan even terug naar september 2007.

​Ik zie mezelf nog altijd aan het hoge smalle raam aan de zijkant van ons huis staan.
Lekker warm binnen, met mijn ogen als arendsogen op het kerkplein gericht, zodat ik alles wat daar beweegt, gedetailleerd kan gadeslaan.

En zo ging het met mij schooldag in - schooldag uit, tot een moment waarop ik besefte:
Sabine, ga hier nog maar gezellig wat mee door en je kan binnen de kortste keren helemaal gek weggedragen worden.

Ik had het leven helemaal voor elkaar: getrouwd met mijn jeugdliefde, 2 schatten van creatieve en ondernemende dochters, een eigen huisje en een goede, stabiele job op de HR-afdeling van een ziekenhuis. En toch. Er knaagde iets. Was dit nu alles? Was dit mijn leven? Ik had geen energie en voelde me niet gelukkig. Een leven lang jojo-diëten droeg er ook al niet aan bij.

En dan terug naar het smalle, hoge raam aan de zijkant van het huis.
Hier maakte ik definitief de beslissing: dit moet stoppen, want dit is niet OK.
Vanaf dat moment verplichtte ik mezelf om met andere dingen bezig te zijn op de momenten die gereserveerd waren voor mijn ‘wachtpost’ en ook begon ik mijn ‘mind’ te herconditioneren. 
Want hoeveel energie stak ik in het bezig zijn met deze doemscenario’s. En hoe vaak was er al iets gebeurd met hen?  Je raadt het al: nog nooit.

Ook professioneel liep ik rond hetzelfde moment meer en meer tegen de muren op.
In 2003 was ik na 12 jaar mooie jaren bij Actief Interim in Hasselt, overgestapt naar een gloednieuwe, nog te creëren  functie op de HR-dienst van het Salvatorziekenhuis in Hasselt. 
De doelstelling van de functie was training en coaching van de afdelingshoofden m.b.t. de uurroosterplanning.
Rekening houdend met deze doelstelling had ik vrijwel volledig vrij spel om de uitvoering van mijn job in te vullen.

En dit was echt helemaal mijn ding, maar resultaatgericht als ik ben, wilde ik de afdelingshoofden zo zelfredzaam mogelijk maken en was er minder en minder training en begeleiding nodig… waardoor ook dit gegeven piekte in de herfst van 2007. 

En opnieuw…Was dit het leven?
Alles was er, maar dit kon toch niet alles zijn???
​
                                                           ***EINDE DEEL 1***
 
* mijn levensmissie : Als bruggenbouwer tussen hemel en aarde, mensen begeleiden in de zoektocht naar hun levensdoel. Zodat ze, door groei in bewustzijn, hun geluk kunnen vinden vanuit zichzelf. 
 
**hierboven : ik geloof, los van enige religie, in een superkracht die er altijd voor ons is.  Voor deze superkracht gebruik ik heel wat verschillende benamingen zoals o.a. Universum-de Bron-het Licht-God,…
Deze superkracht heeft heel wat ‘helpers’ die ons in ons dagelijks leven bijstaan en ondersteunen (maar alleen als wij zelf om hulp vragen).  Deze helpers zijn energieën en omschrijf ik als Gidsen-Engelen-Aartsengelen-Verheven/Opgestegen Meesters-…
***mijn adoratie voor echte schrijvers is bijzonder groot - en ja, ik ken er enkele persoonlijk.  Daarom speciaal voor jullie: mijn excuses als jullie mijn schrijfsels onder ogen krijgen en er buikpijn aan overhouden :D

 Ook al is de lifelog waarnaar ik even teruggrijp (link vind je verderop) al een jaartje oud, toch is de inhoud op dit moment brandend actueel.

De levensveranderende transformatie die mogelijk is door een karmische relatie, kan momenteel razend snel gaan.

Hierbij kan je ook opmerken dat manifestatie van gedachten die je uitspreekt quasi á la minute gebeuren.

Wees daarom bewust van het belang van je positieve gedachten en uitspraken!

Een karmische relatie bezorgt je waarschijnlijk de diepste pijn die je ooit gevoeld hebt. Maar je zal als een totaal ander mens (je pure krachtige zelf) uit het proces komen als je blijft kiezen voor jezelf!

En van zo’n totale fysiek/mentale transformatie mocht ik vanmorgen getuige zijn (blessed).
Blijf je recht houden op de sterke energieën waarop we surfen.

Je doet het geweldig goed!

Liefs
Sabine

 (Link naar lifelog 14/07/2019)
🙏🏻✨💜
www.sabineliefsoens.be
Ps: soms vragen mensen hoe lang zo’n proces kan duren.
Houd moed, ik deed er ‘maar’ 3,5 jaar over...

Toen ik deze schoonheid (bergkristal China) in mijn handen nam, krulde het tipje van mijn kleine teen 😁.
En ook al moet ik er zelf mee lachen, toch is dit telkens mijn lichamelijk signaal dat iets positief bevestigd wordt. Of bij de keuze van kristallen/mineralen weet ik dan dat dit het stuk is wat de perfecte aanvulling voor mijn (werk)collectie is.

Lichamelijke signalen maken ons geen blaasjes wijs, nooit. Lichamelijke signalen zijn een manier waarop onze begeleiding ons dingen wil duidelijk maken.

Vanochtend, tijdens een sessie ‘Verlichtend Avontuur’*, bevestigde het Hogere Zelf nog maar eens hoe fijn Ze het vinden om een hulpvraag te krijgen zodat Ze in actie kunnen schieten.
Maar zonder jouw vraag zal geen enkele begeleider in actie komen tenzij er gevaar dreigt en je beschermengel een manoeuvre uitvoert 😉.
​
Daarom nogmaals deze dubbele oproep: ga bij lichamelijke klachten bij jezelf te rade waar je té ver van je eigen pad aan het afwijken bent.
En vraag hulp! 1 maal de vraag stellen is voldoende en hulp zal komen. Misschien niet op de manier die jij graag wil, maar zeker op een manier die het best is voor jouw hoogste goed.
Maak er verder een mooie maandag van!
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
Ps: ‘Verlichtend Avontuur’ is een sessie van +/- 4u30 waarin via regressie en communicatie met het Hogere Zelf, verheldering kan verkregen worden van die zaken waar we in ons huidige leven tegenaan lopen. Ook kan healing van fysieke en mentale klachten instant plaatsvinden.
Deze sessie is een totaalbeleving waarbij vragen over alle levensgebieden kunnen gesteld worden en is als het ware een kickstart van een nieuwe levensfase.
Deze sessie is uitermate geschikt voor hulpverleners/coaches/therapeuten/energiewerkers/healers/readers/... die er genoeg van hebben om rondjes te blijven draaien en er nu echt voor willen gaan.
De investering in jezelf voor deze unieke sessie bedraagt €375.
We starten om 9u en blijven verder werken voor zo lang als nodig (gemiddeld 4 à 5 u).
De sessie sluiten we samen af met een lichte lunch.
Nadien ontvang je een audio-opname die je herhaaldelijk kan beluisteren voor verdere verheldering en healing.

Wat een gigantisch grote verrassing zweeft hier boven me in de lucht!

#blessed

‘Ik ben goed zoals ik ben.
Als ik al iemand iets te bewijzen heb, is het alleen mezelf.
Alleen als ik mezelf respecteer en mijn grenzen aangeef, kan ik de beste versie van mezelf voor mezelf en anderen zijn.’
•
Voel jij je leeg?
Heb je een kort lontje?
Reageer je agressief (terwijl je van nature zachtaardig bent)? Ervaar je het leven op dit moment als zwaar (en heb je stiekem genoten van de verplichte rust van de afgelopen maanden)?
•
Dan heb ik positief nieuws voor je!
Jij bent 1 van de vele HSP*-ers die ver over zijn grenzen gegaan is en dringend opnieuw aansluiting bij zichzelf moet zoeken.
•
En hierin sta je niet alleen.
Dagelijks zie ik meisjes/jongens/vrouwen/mannen met dezelfde struggle, voor wie ik in 3 sessies alles uit de kast haal,
wat hen best zou kunnen ondersteunen.
Mijn maatwerk is een mixmax van gesprekssessies, energetische healing (met/ zonder kristallen)of hypnose, rekening houdend met waar jij voor open staat.
•
En mijn hart wordt telkens weer warm wanneer ik de persoonlijke metamorfoses op heel korte termijn zie.
•
Al na sessie 1 zal je een verandering voelen.
Ga je terug kunnen lachen.
Kan je de dingen weer zien zoals ze zijn, zonder alles uit te vergroten.
Ga je meer voor jezelf durven opkomen.
•
De mooiste momenten zijn die waarop ik hoor : “Ik had er veel van verwacht maar dit overtreft alle verwachtingen. “
(en toch raad ik aan om zonder verwachtingen in het leven te staan 😄)
•
Geniet van het leven, da’s de bedoeling, de lessen komen wel vanzelf...
•
Geniet van vandaag!
•
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
www.sabineliefsoens.be
*wil je graag meer weten over HSP vanuit mijn visie/beleving? Enkele jaren geleden schreef ik deze blog: https://www.sabineliefsoens.be/lifelog/previous/2

Natuurlijk heeft iedereen al wel eens ‘dommerik’ of ‘simpele geest’ tegen zichzelf gezegd maar weet dat je hierdoor jezelf een duwtje naar beneden geeft?

1 duwtje is nog geen probleem maar wat als je jezelf meerdere keren per dag naar beneden duwt?
En zelfs al is het als grap bedoeld: energie houdt geen rekening met humor en de wet van de aantrekkingskracht reageert op de energie die de woorden uitzenden.

Volgend voorbeeld kan de werking verduidelijken:
Misschien heb je zelf al ervaren dat je jaarlijks rond dezelfde periode ziek wordt.
Enige tijd voor die bewuste periode krijg je een uitnodiging voor een feestje en reageer je al lachend “Ja, ik zal er zeker zijn als ik niet ziek word zoals elk jaar”.
Wat gaat er waarschijnlijk gebeuren? Yes, de kans is groot dat je niet naar het feestje kan omdat je ziek bent.
Hoe werken de universele wetten in dit voorbeeld:
1. Je spreekt over ‘niet ziek’ maar het universum kent geen ontkenning waardoor het enige woord van betekenis ‘ziek’ overblijft.
2. Je zegt ‘zoals elk jaar’ dus het universum stelt alles in het werk om je die ervaring, waarvan je wilt dat die zich herhaalt zoals de voorbije jaren, te leveren.

Positief omdenken in dit antwoord zou zijn “ja, ik zal er zeker zijn als ik gezond ben.”

Gedachten zijn krachten en als je die dan nog eens uitspreekt worden ze vele malen versterkt.
Dit geldt zowel voor positieve intenties als negatieve verwijten naar onszelf en anderen.
De invloed van je taalgebruik op je levensomstandigheden is IMMENS.

Spreek daarom ook altijd over wat je wilt en geef geen aandacht (dus spreek het niet uit) aan wat je niet wilt.
Wanneer je aandacht geeft aan wat je wilt, gaat jouw energie daar naar toe, waardoor je een goed gevoel krijgt en je frequentie verhoogt.

Des te hoger je frequentie, des te mooier zijn de omstandigheden waarin je terechtkomt.

Everything is energy!

Let daarom goed op wat je tegen jezelf zegt en hoe je het zegt.
Om die reden zeg ik heel regelmatig tegen mezelf: wat heb je dat weer goed gedaan !

Wat ik kan, kan jij ook, je moet er alleen maar voor gaan.
Doe vandaag nog iets waar jezelf blij van wordt 💛
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
www.sabineliefsoens.be
✨✨✨
Ps: wat ga jij na het lezen van deze post niet meer tegen jezelf zeggen? Schrijf er ook meteen de positieve omdenk-uitspraak bij voor een mooie krachtige start 🍀
✨✨✨
Orakelkaart uit Begeleiding vanuit de Bron
•••Praten met JEZELF•••
Dit is een kaart met een hoge energie, en dat heeft rechtstreeks te maken met hoe je met jezelf omgaat!
Op de kaart zie je hoe de tanden in de mond naar binnen wijzen.
Je gidsen komen je hier vertellen, dat het tijd is om vriendelijker te zijn voor jezelf.
Het is belangrijk dat je je bewust wordt van de beoordeling van jezelf en van je innerlijke dialoog.
Het is tijd dat je bewust met jezelf in gesprek gaat als met je eigen beste vriend(in), vriendelijk en met mededogen.
Je doet dit wel met anderen, nu is het tijd om dat ook met jezelf te doen.

If you want to find the secrets of the universe, think in terms of energy, frequency and vibration💜
•
“Het ligt niet aan mij” zei ze toen ik haar terugzag na een eerste krachtige hypnose-sessie waarbij het resultaat ook voor mij een beetje teleurstellend was. “Het ligt niet aan mij, er is iets anders.”
•
En terwijl ze een klein stukje van haar verhaal deed, werd hetgeen ik al vermoedde vanaf het moment van ons eerste contact, volledig bevestigd: haar probleem werd veroorzaakt en in stand gehouden door een voor haar negatieve energie die zich in de woning had vastgezet. 
•
“Zie je wel!” riep ze opgelucht “maar als ik dat zou uitspreken, word ik voor gek verklaard”.
“Niet erg” zei ik” dan zijn we tenminste al met 2 even gek😃”.
•
Meer en meer mensen komen via de problemen die ze ervaren tot het besef dat er ‘nog iets anders’ bestaat.
Vaak weten ze niet waar het juist om gaat en durven ze er met niemand over spreken.
•
En heel vaak hebben ze al een hele weg met of zonder medicatie langs psychologen/therapeuten/... afgelegd om dan uiteindelijk via een alternatief parcours terug de aansluiting met zichzelf te vinden.
•
En dat is het doel van het leven doorheen alle levenslessen: trouw blijven aan jezelf vanuit vertrouwen in je leiding.
•
Je weg wordt getoond, de stappen zetten moet jij zelf doen.
•
Fijne avond!
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
www.sabineliefsoens.be

​Het leven is een aaneenschakeling van gebeurtenissen.
Verandering is de constante en onze emotionele reacties hierop bepalen hoe wij ons gedragen en hoe wij ons voelen.
•
Sta vandaag eens even stil bij hoe je je voelt als je in een bepaalde situatie terechtkomt. Waarom reageerde je op die manier?
Waarin werd je geraakt (positief/negatief)?
•
Als je er blij van wordt, geniet er dan verder van.
Als het je een negatief gevoel geeft, ga dan eens verder spitten waar dat gevoel vandaan komt.
•
Het zou me niet verrassen mocht je getriggerd worden door een ‘erfenis’ uit je kindertijd, een mening/uitspraak van je ouders/opvoeders die niet bij jou hoort maar die jij voor waarheid bent gaan aannemen.
•
Ga hiermee aan de slag, ga voor jouw waarheid om de doorbraak naar jouw geluk te kunnen maken want je bent het waard!
•
Leef jouw leven en maak er een mooie dag van!
•
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
www.sabineliefsoens.be

Alles wat je in je leven nodig hebt, komt naar je toe.
Het is alleen de kunst om het te zien en het toe te laten.
•
Zegt Ho’oponopono je iets?
Ho’oponopono is een krachtig Hawaïaans verzoening- en vergevingsritueel waarbij je o.a. in het algemeen vergeving vraagt voor wie/wat vergeving nodig heeft en je liefde voor jezelf uitspreekt, wat zo belangrijk is voor je diepste kern.
•
Het fijne aan dit ritueel is dat het alleen van jou vraagt om de 4 korte zinnetjes uit te spreken op een moment waarop je hulp nodig hebt, op een moment waarop alles goed gaat of gewoon zoals bij mij vandaag,
op een moment dat je de zinnetjes nog eens in je notities tegenkomt 😍.
•
En zoals altijd - als je met spiritualiteit bezig bent: je ‘moet’ niets maar als het je uitnodigt en goed voelt, ga het dan zeker uittesten.
•
Deze zinnetjes meerdere keren na elkaar uitspreken zal je eigen vibratie quasi onmiddellijk verhogen waardoor je gemoedstoestand instant verandert.
•
Het leven is bedoeld om blij te zijn, daarom is het ook essentieel dat we bewust en gericht in onze kracht staan.
Laat deze post je eraan herinneren dat je zelf controle hebt over je eigen ervaringen in het leven.
•
✨Het spijt me✨Vergeef me aub✨Ik hou van je✨Dankjewel✨
•
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
www.sabineliefsoens.be
Hypnotherapie | Energetische Healing | Spirituele Groei Coaching

Waardoor word jij uitgedaagd?
Waarom overkomt jou wat jou overkomt?
Wie blijft jou triggeren vanuit je hoofd en/of je hart?
•
Wil je weten wat het antwoord op deze vragen kan brengen?
Hier komt ie:
een vernieuwde aansluiting met jezelf!
•
Alles wat je overkomt, alles waar je door gaat, heeft maar 1 doel: dichter bij jezelf komen, terug gaan naar wie je zelf bent, de authentieke meeste echte ‘IK’.
•
Dat is wat ik week na week tijdens sessies zie gebeuren, mensen zoals jij en ik, die terug in hun kracht komen, die blijven glimlachen omdat ze opnieuw die inner power voelen, voelen wie ze zijn en voelen waarom ze nodig zijn om er ook zo voor anderen te kunnen zijn.
•
Elke weg is anders maar elke keuze brengt je naar de plaats waar jij hoort te zijn.
•
Blessed💖
•
Geniet van de dag!
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
www.sabineliefsoens.be

​When you can’t control what’s happening, challenge yourself to control how you respond to what’s happening.
That’s where your power is 💛
•
Soms lopen dingen zoals ze lopen waardoor je hart serieus geraakt wordt en er ook boosheid kan ontstaan. Niemand wil pijn voelen dus trek je een muur rond je op waardoor je je beschermd voelt.
Maar dit is maar een tijdelijke oplossing want je mag er prat op gaan dat zeker de energie van de Volle Maan-periode de emoties die jij zo graag wilt controleren, helemaal uitvergroot en naar boven brengt.
•
Het heeft geen zin dat je je krampachtig weghoudt van wat je pijn doet.
Je moet je niet verschuilen achter een fake glimlach om voor de buitenwereld de schijn hoog te houden.
Laat doorkomen wat mag doorvoeld worden, laat zien wat zich wil tonen en kies voor jezelf.
Want alleen als jij durft te zijn wie jij echt bent, kan je voluit gaan leven en dat ben je waard!
•
Hij/zij was er om jou iets te leren, om jou te laten kennis maken met iets wat je tot nu toe nog niet bewust kende of om jou opnieuw een stuk van jezelf te laten ontdekken wat jaren weggestopt werd.
•
Vraag hulp aan het universum om je nieuwe inzichten te geven, zo kan je de situatie, jezelf en de ander met liefde benaderen.
•
Blijf de volgende dagen dicht bij jezelf!
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
Ps: de Volle Maan-energie van 5/6 (21u12) kan je nu al voelen, deze heeft voor iedereen een andere uitwerking. Je kan je super positief, mega-emotioneel voelen en alles ertussen in.
Het effect hangt af van persoon tot persoon en het punt van persoonlijke ontwikkeling op dit moment.
Er is niks goed of niks slecht, alles is zoals het is.

Like wildflowers, you must allow yourself to grow in all the places people thought you never would💚
•
Elk leven is uniek.
Ieder heeft zijn eigen weg, zijn eigen keuze en zijn eigen vrije wil om een bepaalde richting uit te gaan.
Volg je de gekende wegen van de massa en je ego of ga je de roep van je ziel achterna?
Alles is goed.
Jouw weg is jouw weg.
Elk leven is uniek.
•
Laat je vandaag meedrijven in de rust en houd je gedachten op deze Nieuwe Maan-dag extra positief!
Liefs
Sabine
🙏🏻✨💜
www.sabineliefsoens.be