Elk nadeel heb z'n voordeel... Blijf trouw aan JEZELF!

Dit kan ik over deze legendarische woorden van Johan Cruijff zeggen: voor mij omvatten ze een volledige waarheid.

Deze week wil ik het hebben over iets wat voor mij heel pijnlijk is geweest en toch de rechtstreekse oorzaak is van mijn geluk vandaag de dag. Het gaat over mijn laatste langere werkperiode in loondienst …

… 8 jaar heb ik echt graag in dit ziekenhuis gewerkt, in een specifieke functie die onder HR resorteerde, tot een fusie met een nabij gelegen ziekenhuis een feit werd. Ik was zeker pro fusie, want mijn mening is: samen sta je sterker.

Maar bij het eerste persoonlijke kennismakingsgesprek met de nieuwe personeelsdirecteur had ik onmiddellijk het gevoel dat ik niet begrepen werd (of chinees sprak) en dit gevoel bleek nadien te kloppen (toen was ik me nog niet echt bewust van mijn sterke intuïtie). 

De fusie-samensmeltingen en –wijzigingen gingen van start, doch wat er met mij zou gebeuren was blijkbaar voor meerderen, waaronder ikzelf,  een vraagteken.

Omdat de onduidelijkheden me op een gegeven moment te zeer in mijn ‘vel kropen’, besliste ik om zelf een gesprek aan te vragen met de ‘nieuwe’ en ‘oude’ personeelsdirecteur.
Met een collega had ik dit gesprek gedetailleerd voorbereid en alles wat ik zou aanbrengen werd naar het positieve omgeleid.
Groot was mijn verrassing toen ik tijdens dit gesprek zelf zo goed als geen kans kreeg om iets te zeggen. Er werden dingen aangehaald waar ik totaal geen vat op had omdat er door bepaalde collega’s niet correct gecommuniceerd was en ik vertrok zo goed als gebroken met de nodige ‘brul’ ogen.

Het was in de nieuwe structuur duidelijk dat ik in een functie zou terechtkomen die ik voor mezelf niet zag zitten. Zo kwam het ego-beestje in mezelf naar boven: ik had 2 keuzes:
- Ik nam dit voorstel aan en zou hier nog 20 jaar ongelukkig kunnen verder werken
- Ik ging op zoek naar wat ik nog wilde in mijn leven

Trouw aan mezelf ging ik voor de tweede optie.
En vanaf dan ging het heel snel: in oktober liet ik me begeleiden door een coach en volgde ik verschillende opleidingen rond persoonlijke ontwikkeling.
Hierdoor, zeker van mijn eigen sterkte, nam ik in februari ontslag (het duurde tot einde juni vooraleer ik een nieuwe werkgever gevonden had) en op 1 augustus startte ik elders, voor enkele maanden.

Gelijktijdig startte ik de avondcursus ‘Organisator van evenementen’, waarbij mijn eindwerk bestond uit een reëel uitgevoerde organisatie van een live-show in GC De Markthallen te Herk-de-Stad. En op dat moment was het voor mij meer dan duidelijk: met mijn ervaring, enthousiasme, positiviteit en drive was het hoog tijd om het beste in anderen naar boven te halen.

Maar hier stopt mijn verhaal nog niet: ik nam met opgeheven hoofd afscheid van het ziekenhuis in 2011 doch omdat ik wist dat mijn oorspronkelijke personeeldirecteur van muziek hield, nodigde ik haar uit op de release van Joyce haar single H.O.P.E. in februari 2015.
Groot was mijn verbazing en heel gelukkig was ik toen zij hierop in ging. Diezelfde avond maakten we een afspraak om enkele weken later bij te praten bij een lekkere tas koffie. En zo gebeurde het ook.
Ik heb haar bedankt voor alles wat er gebeurd is en ik weet ook dat zij alleen er niets aan had kunnen veranderen.
De boosheid die er oorspronkelijk was, was allang getemperd en ik had haar helemaal vergeven.

Deze week is zij op pensioen gegaan en werd ik door haar uitgenodigd op de receptie.
Dit vond ik een hele fijne geste en ik ben er met plezier naar toe gegaan. Het was een heel leuk weerzien met mijn ex-collega's en medewerkers waar ik jaren nauw mee samengewerkt hebt.

Ook heb ik de kans gegrepen om mijn verhaal met positieve emoties aan de ‘nieuwe’ personeelsdirecteur te doen en hem te bedanken voor alles wat er gebeurd is. Het deed me dan ook echt deugd dat hij zei dat hij het fijn vond om te zien dat ik gelukkig was met hetgeen ik nu doe en dat hij toen al gezien had dat ik dit in me had. .

Moraal van het verhaal : ook al lijkt een situatie vreselijk op een bepaald moment, weet dat dit de voorbode is van iets dat véél beter wordt! Life is beautiful!